Vandaag hoefden we niet vroeg weg. Er is om 12 uur een highland games event in Banchory waar voor geocachers highland games worden georganiseerd. Helaas is het slecht weer als we vanmorgen de gordijnen open doen en al snel volgt de mededeling dat de highland games zijn afgelast. Het event zelf gaat nog wel door dus we besluiten toch naar Banchory te rijden en onderweg wat caches op te pikken. 

Het weer wordt eigenlijk alleen maar slechter en als snel zijn we allebei goed nat. De paraplu’s en regenkleding maken het in en uitstappen ook niet makkelijker en ook buiten is alles zeiknat. Uiteindelijk loggen we toch nog 10 caches, maar dan vinden we het wel mooi geweest. De afgelopen dagen hebben we mazzel gehad met het weer. Af en toe een klein buitje, maar verder was het droog en scheen af en toe zelfs het zonnetje.

We hebben ook geen zin om naar het event van vanavond te gaan en besluiten om wat te eten en te snacken te halen bij Tesco en de avond lekker in de cottage door te brengen. Ik heb m’n verslagen bij gewerkt en de foto’s uit gezocht en ondertussen stond er een film aan. We vermaken ons wel.

Vandaag is er heel vroeg een event in de buurt van Lochnagar. Dat is voor ons 1,5 uur rijden en we zagen het toch echt niet zitten om om 7 uur al te vertrekken. We doen het dus weer lekker rustig aan en vertrekken uiteindelijk rond 10 uur. 

De route naar Lochnagar is mooi, na Ballater rij je een een-baansweg op die je ongeveer 6 mile moet volgen voor je op de parkeerplaats van Lochnagar en Loch Muick aan komt. Her en der zijn er passeerplekken, maar we komen heel weinig verkeer tegen dus echt nodig hadden we ze niet.

Ook Lochnagar hadden we op onze to do lijst staan, maar helaas staat er nergens aangegeven hoe lang of ver het lopen is vanaf de parkeerplaats. We gaan in ieder geval met goede moed op stap, liggen onderweg in een deuk om Jack en genieten van de omgeving. Jack heeft besloten dat alle slootjes en beekjes langs de weg voor hem zijn en dat gaat eigenlijk best goed totdat hij zich een keer vergist. De plas is veel dieper als hij dacht dus hij gaat volledig kopje onder. De kop die hij trekt als hij boven komt is dan ook met geen pen te beschrijven. We hebben hem ook nog even in de rivier gehangen want hij zag bijna zwart van alle modderpoelen waar hij doorheen heeft gesprongen.

Als we aan het einde van het brede wandelpad zijn gaan we de bossen in en lopen we over een smal pad. We zijn ondertussen al zo’n 2 kilometer van de parkeerplaats af en als ik op m’n GPS kijk zie ik dat we toch nog zeker 2 kilometer moeten lopen voor we bij Lochnagar zijn. Ik loop op dit moment niet zo lekker na alle trappen in Dunnottar en een paar zeer stijle hellingen in Stonehaven. We besluiten om de heerlijke route terug te lopen naar de parkeerplaats, we hebben nog meer wandelingen op de planning staan voor vandaag.  Terug op het brede pad lopen we nog even naar de brug om naar de waterval te kijken die naar beneden komt. Als we Jack even willen belonen voor zijn redelijk goede gedrag (het is en blijft een springer spaniel) staat er uit het niets een auto achter ons. Ze lijken van de royal estate, waar Lochnagar onderdeel van is, te zijn die de boel aan het verkennen zijn. Doordat ze in een electrische auto rijden hebben we ze nooit aan horen komen. We gaan even opzij zodat ze de brug kunnen passeren en lopen vervolgens terug naar de parkeerplaats. Toch een heerlijke wandeling.

We rijden terug naar Ballater. Toen we hier vanmorgen doorheen reden waren we net op tijd omdat het hele dorp werd afgesloten. We zagen een pipe band klaar staan om het dorp in te lopen, maar verder hadden we nog even geen idee. Toen we terug het dorp in reden zagen we dat er highland games zijn en dat deze vandaag werden geopend. Schijnbaar was prins Charles hier ook bij aanwezig. We hebben een parkeerplaats gezocht want ook hier liggen weer labcaches. We maken de wandeling door het dorp en zien her en der weer bekende cachers die we de afgelopen dagen hebben leren kennen. Ook is hier vrijdag een event ter introductie van geocoinfest en een introductie voor geocaching. Het staat groots aangekondigd.

We lunchen in de buurt van de kerk en lopen naar de andere kant van het dorp om de laatste labcaches te loggen. We komen dan ook bij het terrein van de highland games terecht. Hoewel ik het graag een keer wil zien vonden we 10 pond entree pp toch een beetje te veel van het goede.

Na de laatste labcache pakken we de auto terug richting de campsite. Vanavond is het kerstfeest en de verwachting is dat het druk zal worden. De rest van de south wales groep is vertraagd, wij zijn te vroeg dus we houden een plekje voor ze vrij. We hebben nog wat tijd voordat de marquee (feesttent) open gaat dus we lopen en spelen wat met Jack op de campsite. Jenny ziet ondertussen dat er erg dichtbij een nieuwe cache is uitgekomen dus we lopen die kant op. Helaas kunnen wij er vanaf de campsite niet bij, er zit een hek met prikkeldraad tussen. In de verte zien we een Iers gezin aankomen die we vandaag ook al meerdere keren tegen zijn gekomen. Zoonlief wordt over het hek gestuurd en vindt de cache zodat we die ook  alvast hebben. We gaan even bij de marquee zitten, maar de tijd gaat niet erg snel voorbij. Jack heeft ondertussen een tennisbal gesloopt en loopt mij uit te dagen om te spelen. Spelen met Jack is leuk, je moet alleen zelf al het speelgoed (takjes, balletjes, enz.) meenemen en reken er niet op dat je ze ooit terug krijgt. Zo af en toe legt hij toch een halve tennisbal neer dus ook hij komt aan zijn trekken. Uiteindelijk besluiten we toch maar om nog 2 caches op te pikken die in de buurt liggen en als we die hebben is het bijna tijd om de tent open te gooien. We zetten Jack in de auto en geven hem zijn avondeten en wij gaan richting de tent. Die is ondertussen in kerstsferen gebracht en zelfs de kerstman komt nog even op bezoek. 

Na het avondeten en een drankje is het weer tijd om terug te gaan naar de cottage. We zitten er weer behoorlijk doorheen. De dagen zijn vol en druk, maar zeker gezellig.

Vandaag hoefden we een keer niet vroeg op te staan. Het event bij Dunnottar Castle begon pas om 12 uur, maar omdat we toch voor de grote drukte aanwezig wilden zijn en dit kasteel op onze to do list stond zijn we toch op tijd vertrokken. Rond 11 uur reden we de parkeerplaats op, maar helaas deze was vol. Dan maar een stuk verder langs de weg parkeren.

Het is nog te vroeg voor het event dus we beginnen met een bezoek aan het kasteel. Eerst een lange trap af naar beneden, dan weer een stukje omhoog om het kasteel in te kunnen gaan. We betalen 7 pond pp om naar binnen te mogen en kijken op ons gemak rond. Het kasteel is een ruïne maar nog dusdanig in tact dat je je heel goed in kan beelden hoe het er vroeger moet zijn geweest.

Voor die tijd was dit een redelijk modern kasteel. Veel mensen hadden hun eigen kamers, er was nagedacht over hoe de warmte het beste verdeeld kon worden en het was maar aan 1 kant kwetsbaar voor aanvallen. De kasteelvrouwe had haar eigen vertrekken naast die van de kasteelheer en er zat een bibliotheek tussen de vertrekken. De kasteelvrouwe had ook een privétrap naar haar vertrekken, handig voor eventuele minnaars.

We vroegen ons wel af hoe ze er ooit paarden binnen hebben gekregen. In ieder geval niet over de trappen die wij hebben beklommen en waar ik nu nog steeds last van heb. We vermoeden dat er ergens een (ophaal)brug heeft gelegen anders is het gewoon niet mogelijk om er met paarden binnen te komen. 

Na ruim een uur hebben we het gezien en gaan we beginnen aan de lange trip terug naar boven. Af en toe stoppen we even om op adem te komen maar uiteindelijk zijn we redelijk snel boven. We lopen naar het uitkijkpunt aan de andere kant van de kloof om het logboek te signeren en het kasteel van een andere kant te bekijken.

We rijden door naar Stonehaven om ook daar de nieuwe labcaches te doen. Een leuke wandeling door het dorp en we nemen een snelle lunch aan het strand. Alweer zo’n vreselijk dure lunch. Wat we hier voor 2 personen betalen heb je bv in Scheveningen nog niet eens een kop koffie.

De laatste van de labcaches ligt bij het War Memorial dat vlakbij Dunnottar ligt. We hadden dit al van andere cachers gehoord vandaar dat we eerst naar Stonehaven zijn gereden en het War Memorial voor de terugreis hebben bewaard. Helaas begint het te regenen en maken we hier een heel kort bezoek van. We rijden terug naar de campsite voor ons avondeten en het avondevent, maar we zijn al heel snel weer op de weg terug naar onze cottage.

We rijden nu ook maar naar de cache bij de stone circle in Westhill. Hier zijn we gisteren letterlijk langs gereden en we hebben geen van beiden gezien dat de stone circle er stond. Nou hij is eigenlijk niet te missen, dus we snappen ook niet waarom we hem hebben gemist. Dit is wel een moderne, waarschijnlijk verplaatste, stone circle dus eigenlijk vonden wij er niet zo veel aan. We waren lekker vroeg terug en hebben een film opgezet. We moeten alleen het laatste uur nog even kijken want we vielen allebei bijna in slaap. 

We beginnen de dag vandaag vroeg. Om 10 uur is er een event op een plek waar je dolfijnen kan spotten. Het is altijd even de vraag of ze er zijn, maar vandaag hadden we mazzel. We hadden de auto nog niet geparkeerd of er werd al geroepen dat de dolfijnen er waren. Ze hebben hun voergebied ongeveer tussen Montrose en een stuk ten noorden van Aberdeen. Ten hoogte van Aberdeen monden er 2 rivieren in zee, de Dee en de Don, hierdoor hebben de  dolfijnen zeer makkelijke maaltijden. Je kan ze in het water ook echt zien jagen. Helaas zaten ze vrij ver dus zelfs met m’n telelens kreeg ik ze er bijna niet op.

Na ongeveer 1,5 uur trokken de dolfijnen verder naar het noorden en zijn we Aberdeen in gereden om daar de nieuwe labcaches in Duthie Park. Het duurde even voor we een parkeerplaats hadden, maar na 2 rondjes konden we op pad. De rest van de groep heeft zich ook aangesloten en zo liepen we met 5, soms 7, mensen door het park. Uiteraard pakken we de caches die we onderweg tegen komen ook mee. We nemen een late lunch in het park als we ons realiseren dat er ook nog een event in Braemar is. Dat is ongeveer 1,5 uur dus als we daar nog heen willen moeten we opschieten. De laatste 2 labcaches worden gelogd en iedereen gaat weer zijn eigen weg. Wij besluiten om nog wel naar Braemar te rijden. Niet alleen voor het event maar ook voor een cache die onderdeel is van de geotour. 10 minuten voor het einde van het event komen we aan op het Highland Games Center. De highland games die hier ieder worden georganiseerd worden geopend en bezocht door Queen Elizabeth. Er is dan ook een speciale Royal Box aan de andere kant van het veld. Ze zit hier gewoon op een simpel tuinstoeltje wat door andere cachers al is omgedoopt tot the royal gardenchair. We maken wat foto’s en nemen nog een drankje bij  de bar die erbij hoort. We schrikken hier trouwens wel van de prijzen. Het is allemaal heel erg posh (zoals de britten dat zeggen) en als je dan 2 koffie en een frisdrank besteld verwacht je belachelijke prijzen. Het kostte totaal wel 5 hele ponden.

Hierna vervolgen we onze weg richting Braemar Castle waar we de cache loggen die onderdeel is van de geotour. Het kasteel zelf is al gesloten, maar wij vonden het ook niet echt een bezoek waard. Wat we bij de cache wel zagen was Balmoral, het zomerverblijf van Queen Elizabeth. Ver weg dus helaas niet op de foto te zetten met de telefoon. M’n camera lag nog in de auto omdat ik geen kleine lens bij me had en het kasteel toch niet op foto kreeg. We hebben het van veraf gezien en dat was prima.

We lopen terug naar de auto waar we een paar nederlandse en duitse cachers tegen kwamen. We hebben een behoorlijke tijd met ze staan praten voordat we weer aan de terugreis naar Westhill begonnen. We zijn nog niet onderweg of ik zie langs de weg ineens Balmoral opduiken en nog goed in beeld ook. Jenny trapte nog net niet hard op de rem om te stoppen, maar een stukje verder zijn we omgedraaid en terug gereden naar de parkeerplaats van Braemar Castle. Snel m’n camera gepakt, want nu komt die telelens toch wel goed van pas. Tijdens het rijden een paar foto’s geschoten en verder op weg naar huis. 

We maken een tussenstop bij de campsite om het logboek van het avondevent te loggen en daarna was het de bedoeling om naar huis te rijden. Zowel het menu als de entertainment vonden we niet zoveel aan dus eigenlijk zouden we helemaal niet gaan. Er staat standaard een foodtruck op de campsite die zorgt voor ontbijt, lunch en dinner (buiten het dinner waar je foodvouchers voor kon kopen) voor de kampeerders. Het menu sprak ons bij hun wel aan dus we hebben een cheeseburger met friet genomen.

Op de weg naar huis maken we nog een paar stops om caches op te pikken. Totaal onverwacht staan we ineens voor Cullerlie Stone Circle. Weer zo’n plekje waar we nooit waren gekomen als we niet aan het caches waren geweest.