’s Middags vliegen vind ik echt veel lekkerder als ’s ochtends. Vanmorgen nog van alles in huis gedaan en de laatste dingen ingepakt. Rond half 11 heb ik de deur achter me dicht getrokken en ben op m’n gemak naar Schiphol gegaan. Onderweg alvast m’n winterjas omgeruild voor m’n zomerjas zodat ik in Havana niet eerst op m’n koffer hoef te wachten om jassen te wisselen. Ik kom de rest van de reis toch niet meer in de buitenlucht dus dat is geen probleem.
Op Schiphol m’n koffer ingecheckt en door de security gegaan. Zo langzaam aan kan je beter alles uit je tas halen en stuk voor stuk in een bak leggen, tas ging bijna leeg door de scanner. De rest van de tijd door gebracht in de KLM lounge onder het genot van een hapje en een drankje. Via facebook nog even wat contact gehad met Linda en Martijn die vandaag naar Florida gaan. Hun vlucht vertrek 5 minuten voor mijn lucht, maar het gat tussen de C en G pier is toch wel wat groot om er een snelle mini meet van te maken. Ondertussen had ik al een bericht ontvangen dat mijn vlucht naar Parijs met 35 minuten was vertraagd, op zich geen probleem in Parijs heb ik meer als genoeg tijd om over te stappen.
Als we eindelijk gaan boarden zit er weer eens iemand op mijn plaats. Het lijkt wel of daar een vloek op zit de laatste. Ga maar gewoon zitten waar je wilt, plaats genoeg. Gelukkig stond de man snel op en ging op zijn eigen plaats zitten, een rij voor me. Een vergissing is natuurlijk menselijk. De vlucht verliep vlot en uiteindelijk landen we met 10 minuten vertraging. Of we hadden mazzel bij het opstijgen op Schiphol, we konden eigenlijk helemaal door rijden en gelijk de startbaan op, of we hadden windkracht 9 mee.
In Parijs moest ik naar een andere terminal, van 2F naar 2E. Je zou zeggen kort stukje, maar dat viel nog vies tegen. Ik ben zeker 15 minuten onderweg geweest om van de ene naar de andere terminal te lopen. Onderweg kwam ik hier de Air France lounge tegen dus ook hier weer een drankje en even snel op internet rond speuren.
De vlucht naar Havana zou 10 minuten vertraging hebben, maar het boarden werd maar uitgesteld. Normaal beginnen ze met de grotere toestellen al een uur voor vertrek met boarden, maar vandaag werd het een half uur. Ik heb eigenlijk niet meer gekeken hoe laat we uiteindelijk zijn vertrokken, maar veel later als de oorspronkelijke tijd zal het niet zijn geweest.
Onderweg uiteraard weer volgepropt met eten en drinken, ik heb niet eens overal een foto van genomen, en lekker languit wat films en series gekeken. Die 10,5 uur is gewoon een vreselijk lange zit en op een gegeven moment ga je je echt vervelen. Spelletjes boeien niet meer, staren naar een scherm voor films of series word je zat en bij een boek val je in slaap. Dan maar een dutje doen, het zal niet voor 5 uur morgenochtend zijn dat ik in m’n bed lig.
Een half uur voor de geplande tijd landen we op Havana. Onderweg nog een heel mooi uitzicht over Florida, we zijn er net boven Miami overheen gevlogen en je kan bijna de hele Golf van Mexico zien. Nu was het al donker dus overal lichtjes, ben benieuwd hoe het er uit ziet als het licht is.
De crew had ons al gewaarschuwd dat de beveiligingsmaatregelen op het vliegveld waren aangescherpt en dat het soms lang kan duren voordat je door de douane en beveiliging heen bent. Ach ik ben op vakantie, ik zie het wel. Eerst weer door de standaard security check, dus tas en zelf door de scanner. Hier hoeft echt niets uit je tas, alleen jas en tas op de band en doorlopen maar. Daarna wachten op de bagage welke schijnbaar ook weer door allerlei scans is geweest. Uiteindelijk viel dat allemaal best wel mee, zeker als je de wachttijden van Schiphol bent gewend. Langs de douane door naar de aankomsthal. Wat een gekkenhuis!! Overal mensen met briefjes met namen en taxi chauffeurs die je te pas en te onpas aanspreken of je een taxi nodig heb. Ik ben denk ik in een seconde of 30 door 4 verschillende chauffeurs aangesproken of ik een taxi nodig had. Mijn transfer was er kennelijk nog niet, tenminste geen briefje met mijn naam erop, dus ik ben eerst geld gaan wisselen. Zelfs als je daar in de rij staat word je door taxi chauffeurs aangesproken. Wisselen ging heel snel en gemakkelijk dus ik heb de komende 3 weken (hopelijk) geen credit card nodig. Maar weer op zoek naar m’n transfer. Terug de aankomsthal in, je raadt het al, weer chauffeurs met de vraag of je een taxi nodig hebt. Ik heb, na eerst nog een keer zo’n 50 briefjes te hebben bekeken, een plekje gezocht vlakbij de deur waar je als passagier uitkomt na de bagagebanden en daar was het gelukkig rustig. Na zo’n 10 minuten zie ik een bordje omhoog gaan met mijn naam erop en loop die kant op. Dan denk je dat je er bent, nou vergeet het maar.
Hij ging eerst nog wat andere dingen regelen, dus ik moest even blijven wachten. En daar waren ze weer, die chauffeurs. Als ik hem terug zie komen loopt hij naar buiten, maar na zo’n 5 minuten roept hij mij en word ik overgedragen aan een dame, toevallig samen met iemand die ook op mijn vlucht zat. We dachten dat we samen werden weg gebracht, maar nee … Zij ging naar Varadero (het strand paradijs van Cuba) en ik moest naar een hotel in Havana. Zij blijkt dus ook weer een tussenpersoon te zijn. Eerst de andere dame van mijn vlucht in een taxi en daarna ging ze op zoek naar een taxi voor mij. Taxi gevonden, koffer ingeladen, oeps verkeerde taxi. Koffer weer uitgeladen en wachten op de volgende. Bleek dus dat de dame mij verwarde met een aantal andere reizigers. Ze snapte al niet dat ik alleen was terwijl zij in haar papieren heb staan dat ik met z’n 2-en zou zijn. Nou ik zou niet weten wie er met mij mee is gereisd. Juiste papieren gevonden en 5 minuten later de juiste taxi en eindelijk op weg naar het hotel.
We hebben wel eens wat te klagen over de nederlandse chauffeurs, nou hier is het nog veel erger.
- Ze rijden allemaal met groot licht aan, want er is geen straatverlichting
- 3-baans weg, dan pakken we de middelste baan, de rest doet er niet.
- 2-baans weg, dan rijden we precies in het midden, andere weg gebruikers doen er niet toe
- Gaatje in de weg, daar rijden we gewoon omheen zonder in onze spiegels te kijken
- Strook kapot wegdek, daar remmen we voor en rijden we zijdelings overheen zoals verlaagde auto’s in nederland dat met een drempel doen.
Klein half uurtje later was ik dan eindelijk bij m’n hotel, snel ingecheckt maar hoe kom je dan weer bij je kamer. Ja, u moet naar buiten naar de bungalows. Oke, en waar zijn die dan? Ja, daar aan de linkerkant. Naar buiten en een beetje links aangehouden en dan kom je inderdaad bij bungalows uit. Ik heb nummer 637, waar is die dan? Kom een bord tegen met allemaal blokken erop dus ik ga er vanuit dat ik in blok 6 moet zijn. Hoe kom ik daar nou weer? Wegbewijzering is hier niet een van de sterkste punten. Gelukkig zijn er 2 vriendelijke cubanen die me wijzen waar de ingang is en daar word ik opgevangen door een medewerker die me naar m’n bungalow brengt. Ben benieuwd of ik straks de weg nog ga vinden, ben geloof ik het hele park over geweest.
De bungalow is schoon en netjes, totaal niet gedateerd. Badkamer, aparte slaapkamer en een keukentje. Leuk kan ik morgenochtend lekker een bakkie thee zetten want ik zal toch wel vroeg wakker zijn. Het enige dat er in de keuken staat zijn 2 glazen, geen potten, geen pannen, geen bestek, helemaal niets. Zo kan ik een keuken ook schoon houden. Uiteindelijk ga ik rond 12 uur lokale tijd (6 uur in nederland) naar bed. Normaal gaat over een half uur m’n wekker dus ben bang dat er van slapen niet veel zal komen. Nou ik had gelijk. Wat een butnacht. Er zijn hier 2 airco’s, een in de woonkamer en 1 in de slaapkamer. Beide aangezet en het begon lekker af te koelen, totdat de airco in de slaapkamer kuren kreeg. Dat kreng ging iedere 10 minuten lopen piepen, maakte niet uit of hij aan of uit stond, iedere 10 minuten. Dan slaap je natuurlijk niet. Van alles geprobeerd maar vergeet het maar. Lakens en kussen gepakt, slaapkamerdeur dicht en op de bank gaan liggen. Het gepiep was minder goed te horen, maar toch slaap je niet. Uiteindelijk kwamen er steeds grotere tussenposes in het piepen en rond half 3 uur durfde ik het wel weer aan om op bed te gaan liggen. Die bank is ook niet alles als je niet languit kan liggen. Toch nog een paar uurtjes kunnen slapen, tenminste heel licht, met af een toe een hoop gepiep maar om half 6 was het toch echt over en uit. Laptop gepakt en dit verslag geschreven. Nu alleen nog even wachten tot ik een internet verbinding heb om het te uploaden.
Om 9 uur vertrekken we richting Santa Clara. Zo eest even douchen en rustig m’n spullen in- en ompakken en dan ontbijten. Ik denk dat ik m’n koffer maar gelijk meeneem, hoef ik ook niet bang te zijn dat ik m’n bungalow (het is eigenlijk een appartement) niet meer terug kan vinden. Dat gaat nog wat worden aan het einde van de vakantie als we hier een paar dagen zitten.