Mijn tijdslot om van boord te gaan is 8:30. Ik heb via Norwegian een transfer geregeld naar Plaza Catalunya waar m’n hotel vlak achter zit. De rest van de groep heeft een tijdslot van 7:45, maar die tijd is eigenlijk alleen de tijd waarop je koffers op de bagageband terecht komen. Je hoeft dus niet perse om die tijd van boord te gaan.

Een aantal van de groep hebben nog een nacht in Barcelona geboekt en zij hebben om 9:30 een transfer van de reisorganisatie. We spreken af dat we elkaar in de lobby van het hotel zien en daarna lekker de stad in gaan. Ik kom als eerste aan en heb geluk dat er nog een kamer klaar is. Ik kan m’n koffer dus al gelijk droppen en m’n rugzak om wisselen. Als ik beneden kom is de rest ook gearriveerd, zij hebben alleen pech er zijn nog geen kamers beschikbaar. Ze geven hun bagage af en na een half uurtje pakken we 2 taxi’s een gaan we naar het gothic quarter. Hier is het Picasso museum gevestigd (waar we vorige week zaterdag zijn geweest) en dit is ook het oude gedeelte van Barcelona met allemaal smalle straatjes met kleine winkeltjes en restaurantjes. Het is tijd geworden voor lunch en gaan op een pleintje bij een soort tapas bar zitten. We bestellen een aantal kleine hapjes en het smaakt heerlijk. Na een uurtje gaan we verder en lopen we door nog meer straatjes, lopen nog meer winkeltjes binnen en de tasjes worden aardig gevuld.

De week was lang en gezellig en langzaam aan gaan we dat merken. We besluiten om terug te gaan naar het hotel voor een paar uurtjes niets doen en vanavond weer tapas te gaan eten bij een bar die vlak bij het hotel zit. We zetten wel onze happy hour voort en spreken om half 6 af bij de poolbar op het dak van het hotel. Het hotel heeft ook een zonneterras en we gaan er even kijken om van het uitzicht te genieten. Stom toevallig zien we de Epic de haven uitvaren, deze keer wel op tijd. Voor ons een teken om te gaan eten. De tapas smaakt weer heerlijk en we hebben van het hotel een kaartje mee gekregen waardoor we een gratis drankje krijgen. We nemen geen dessert maar lopen naar een ijssalon die aan de overkant van de straat zit en lopen rustig terug naar het hotel.

Een aantal van ons moeten morgen al vroeg naar het vliegveld. We spreken af om morgen voor de laatste keer gezamenlijk te ontbijten. Vroeg, maar ik moet ook nog even uitzoeken hoe het zit met de hop on hop off voordat ik naar Sagrada Familia ga voor een 2^e bezoek.

De laatste dag is aangebroken. We komen pas aan het begin van de middag aan in Palma dus we kunnen het rustig aan doen. Na het ontbijt hebben we de laatste groepsbijeenkomst waar we nog wat informatie krijgen over de toekomstige reizen en waar we afscheid nemen van June. Ze vertrekt morgen al heel vroeg naar het vliegveld, maar niet voordat ze er voor heeft gezorgd dat alles voor ons is geregeld.

Na de bijeenkomst ga ik eens kijken waar ik kan lunchen, ik wil niet met een lege maag Palma in lopen. Het is vandaag weer bloedheet dus het is verstandig om voor een volle maag en genoeg drinken te zorgen. Als ik rond 12 uur in O’Sheehans zit gaat m’n telefoon, we zijn net in het bereik gekomen van Mallorca maar er is te veel lawaai en een onbekend nummer dus ik druk hem weg. Niet veel later krijg ik de melding dat ik een voicemail heb. Ik had nog niets besteld en loop even weg om de voicemail af te luisteren. Ik krijg de mededeling dat mijn hotel voor de komende dagen in Barcelona is gecancelled omdat het overboekt zou zijn. Gelukkig hebben we geen zeedag anders had ik er morgenochtend in de haven pas achter gekomen. Ik besluit om te bellen want op m’n telefoon is het niet makkelijk om te zoeken. Lang verhaal kort, ze kan (beter gezegd wil) me niet helpen want ze wil een of andere pincode weten die schijnbaar in de bevestingsmail staat, maar niet in de app. Ze heeft nog net gekeken waar het alternatieve hotel zit, aan het strand waar ik dus echt helemaal niets aan heb aangezien ik alles rondom Plaza Catalunya heb gepland. Als ze dan ook nog vindt dat ik mijn transfer vanaf het schip naar Plaza Catalunya maar om moet zetten ben ik het zo zat dat ik heb opgehangen. Als ze alleen kunnen zeiken over een pincode, niets willen doen met alle (persoonlijke) informatie die in de boeking staat en ook nog eens wil gaan bepalen hoe ik mijn reis indeel houdt het voor mij op.

Het is ondertussen bijna 1 uur dus ik ren naar m’n cabin, pak m’n spullen en ga naar het meeting point voor onze stadswandeling door Palma. Eigenlijk zou deze 4 uur duren onder begeleiding van een gids, maar we hebben geen van allen meer zin om door een stad te lopen en niet ons eigen ding te kunnen doen. De gids laat ons het oude gedeelte van Palma zien, waaronder de kathedraal en het koninklijk paleis, en daarna krijgen we 2 uurtjes om zelf te besteden. Ik besluit via een paar caches naar het Hard Rock Cafe te lopen, daar iets te drinken en via een paar andere caches weer terug te lopen naar de bus. Vandaag zijn we ruim op tijd terug, all aboard is om 18:30 en wij zijn er een uurtjes eerder.

Omdat het de laatste avond is eten we weer met bijna de hele groep. Een paar hebben andere plannen en zien we later op de avond weer. Het is alweer een gezellige boel (het begint bijna saai te worden) en we zetten de hele eetzaal op z’n kop.

Na het eten lopen we snel naar het theater voor Burn the floor, een show die ook op Broadway heeft gestaan maar hier zien we een ingekorte versie. Het is een dansshow met live muziek. Eigenlijk ben ik hier niet zo van, maar dit was wel leuk om te zien.

Een uurtje later is de show afgelopen en is het tijd voor de afterparty, maar eerst even de koffer op de gang zetten zodat deze vanavond kan worden opgehaald. Men had een grote mond aan het begin van de avond, maar uiteindelijk zijn we met z’n vieren. Niet echt een afterparty te noemen en na een half uurtje houden we het dan ook voor gezien.

Tijd voor onze laatste nacht aan boord, we hebben al afscheid genomen van een aantal mensen omdat ze morgen (belachelijk) vroeg al van boord gaan voor het vlucht terug naar huis.

Vandaag moeten we met de tender naar de kust. Om half 9 verzamelen we in de Cavern Club en worden via een achterdeur naar een tender geleid, ze gebruiken hier de lifeboats voor. We kunnen gelijk aan boord en met een kwartiertje zijn we in de haven van Cannes. We worden hier opgewacht door onze chauffeurs van vandaag en vertrekken snel.

We rijden door Cannes heen en zien vanuit de busjes de highlights. We rijden onder andere langs het congrescentrum waar ieder jaar het film festival is, de duurtste hotel en de havens waar de grootste boten liggen. Volgens onze chauffeur allemaal van Russen en Irakezen (Arabieren) De eerste stop is in Antibe, een leuk oud stadje. We worden gedropt op de markt en krijgen half uurtje de tijd om rond te kijken. We lopen naar de haven waar we de boot van de prins van Qatar zien liggen, inclusief helicopter dek. Ik onderneem nog een poging om een cache te vinden, maar deze is de laatste 6 keer niet gevonden dus ik laat het er bij.

Na een half uurtje rijden we verder richting Monaco. Onderweg worden we ingehaald door een cabriolet die luidt toeterend voorbij komt. Daar was onze chauffeur het kennelijk niet mee eens en al snel vertelde hij dat hij zondag niet voor Frankrijk maar vooor Croatie is, hij heeft zelfs een shirt van het nationale elftal in de auto liggen. Hij haalt de cabrio luidt toeterend in en laat het Croatie shirt zien, daar was de bestuurder van de cabrio het niet mee eens en ging weer bovenop de toeter. Het was allemaal zeer komisch om te zien. Dit gebeurde allemaal op de snelweg.

We verlaten de snelweg voor een tussenstop, een mooi plek waar we uitzicht hebben over 3 landen, Frankrijk. Italie en Monaco. Na de nodige foto’s gaan we snel verder en 15 minuten later rijden we Monaco binnen. We rijden ook nog langs de plek waar Grace Kelly is verongelukt en er worden nog steeds bloemen gelegd.

In Monaco worden we bij het casino afgezet. We hebben weer een halfuurtje de tijd en lopen naar het casino plein. Dit is het drukste plein van Monte Carlo. We zijn het casino niet in gegaan, hoewel dat overdag wel is toegestaan, ook in je korte broek en t-shirt. Je kan alleen niet spelen, ten eerste omdat de inzetten hoog zijn en ten tweede moet je dan toch wat netter aangekleed zijn. Ook hier doe ik een poging om een cache te vinden, maar helaas zit deze dusdanig klem dat ik hem niet uit zijn schuilplaats krijg.

Na het casino rijden we naar het koninklijk paleis. Aan de vlag te zien is Albert thuis, maar hij doet niet aan koffiedrinken. We lopen wat rond, zien weer mooie uitzichten en ik log snel een cache, hopelijk heb ik de juiste lantaarnpaal gevonden.

Vanuit Monaco rijden we naar St. Paul, een oude vesting waar allemaal kunstenaars wonen en werken. Wij krijgen ruim een uur de tijd om te lunchen. Dat hebben we ook wel nodig, we hebben allemaal honger. Na de lunch verspreiden we ons door het stadje, maar eigenlijk gaat niemand echt de vesting in om bij de kunstenaars te gaan kijken. We hebben de afgelopen week genoeg kerken en kunst gezien. Ik loop naar de rand van het stadje, pik een snelle cache op en bevrijd een tb, die heeft als einddoel Dublin en gaat mee naar Wales over 2 weken.

Om half 4 vertrekken we weer en is het tijd om richting schip te gaan. Onze chauffeur besluit om nog een stop in te lassen bij een glasblazerij, leuk om te zien, maar we roepen allemaal tourist trap en zijn snel klaar. Uiteraard heb je er altijd een paar tussen zitten die altijd te laat terug komen en zelfs hier werd het gepresteerd om te laat te komen. Volgens de chauffeur was het nog 20 minuten rijden naar de haven maar als ik op Weze kijk zie ik al snel dat het minimaal 40 minuten is, het is nou eenmaal spitsuur. Hoe dichter we bij Cannes komen hoe meer onze chauffeur hem begint te knijpen want ook hij weet dondersgoed dat het heel krap gaat worden. We moeten de laatste tender halen want als we niet aan boord zijn vertrekt het schip gewoon zonder ons. Hij was ook van te voren gewaarschuwd dat hij ons op tijd in de haven af moest zetten want alle kosten die eruit voort zouden vloeien zouden voor zijn rekening zijn. 14 man zo snel mogelijk naar Palma de Mallorca vliegen is geen goedkoop geintje. In de auto’s wordt er afgeteld, nog 5 minuten, nog 3 minuten. Met 1 minuut over scheuren we het parkeerterrein van de haven op en worden we voor de deur afgezet. We nemen snel afscheid en lopen naar de terminal. We zijn de laatste, maar er zijn nog wel 4 tenders nodig om alle mensen op het schip te zetten. Achter ons schuift heel lang niemand aan, maar uiteindelijk komen er nog 2 families achter ons staan. Uiteindelijk zijn we om 6 uur aan boord, tijd om te douchen want tijdens het wachten op de tenders hebben we bijna de hele tijd in de volle zon gestaan. Op het moment dat ik onder de douche stap voel ik dat we gaan vertrekken. De kapitein zet er vaart achter.

Voor vanavond heb ik een specialty dinner gererveerd, Teppanyaki. Ik ben nou eenmaal gek op Japans eten. Om 7 uur gaan we naar Wasabi waar we 2 tafels tegenover elkaar krijgen toe gewezen. We kunnen uit een aantal gerechten kiezen, maar uiteindelijk is de keuze tussen kip, rundvlees, gamba’s, calamaris en scallops (ik weet even de Nederlandse naam niet meer, dat krijg je als je al de hele Engels spreekt) Ik kies voor de gamba’s en scallops en zoals bekend van de teppanyaki maakt de chef er een feestje van. Normaal gaat dit gepaard met veel vuur, maar dat is op een schip niet toegestaan. Hier doen ze veel met muziek. Het eten smaakt goed en ook onderling hebben we weer veel lol.

De thema vond is dress white, maar ik geloof dat dit ook alleen weer voor onze groep is. Wij zijn in ieder geval de enigen die zich er aan houden. Na het eten spreken we af in de Cavern Club voor wat live muziek. Ik ben nog heel even naar de black Friday sale gegaan, maar ze hadden niet veel bijzonders. Als ik bij de Cavern Club aan kom is er helemaal niemadn, ik loop het schip nog even rond en loop langs de bekende plekken, maar kom niemand tegen. Ik was toch al niet van plan om heel laat naar bed te gaan ondanks dat we ons morgen niet zo heel vroeg hoeven te melden, maar besluit om maar gelijk naar m’n cabin terug te gaan,

Ik lees wat en kijk een gedeelte van een film en ga slapen. Die lange dagen zijn leuk en gezellig, maar ook behoorlijk slopend. Morgen komen we laat in de ochtend aan in Palma de Mallorca waar we in de middag een stadswandeling van 4 uur hebben. Een heleboel, waaronder ik, twijfelen of we dit wel zullen doen. Zo’n stadswandeling is leuk, maar we snakken naar wat eigen tijd. Kans is dus groot dat we alleen de shuttle heen en terug nemen en lekker ons eigen ding gaan doen.

Ik heb vannacht heerlijk geslapen, ik werd gewoon in slaap gewiegd. We hoefden vanmorgen niet supervroeg weg dus een “lange” nacht was ook wel eens lekker.

Om 7:45 worden opgepikt door 3 vrolijke Italiaanse dames die onze gids zijn voor vandaag. Eerste stop is Pisa en daarna rijden we door naar Florence waar we een stadswandeling krijgen. Zodra we van de boot af zijn is het instappen en we gaan op weg, dachten we. We komen in een flinke file terecht en de dames doen er alles aan om deze te ontwijken. Helaas lukt dat maar 1 van de 3 busjes en wordt het afwachten totdat alles weer gaat rijden.

Op m’n Waze app zie ik dat alles over 200 meter helemaal stil staat en dat er geen beweging in zit. De reden wordt alleen niet genoemd. Op het moment dat onze chauffeuze besluit om achteruit terug te rijden naar de oprit komt er beweging in de rij. Naast werkzaamheden blijkt er ook een vrachtwagen op een bus te zijn ingereden. Wat wij er van konden zien viel de schade mee en zaten er geen passagiers in de bus.

Als we eenmaal de file uit zijn rijden we met sneltreinvaart naar Pisa. Door de file is onze tijd daar wel heel erg ingekort. We hebben welgeteld 20 minuten om foto’s te maken, souvenirs te kopen en in mijn geval nog een tweetal caches te doen. Dat is het nadeel van een tour waarbij het hele schema strak (miscchien wel te strak) in elkaar zit. Ze moeten ergens tijd schrappen en dat zijn nou net de dingen waar we als groep meer tijd door hadden willen brengen.

Na de pitstop rijden we door naar Florence. We worden opgewacht door een gids die ons de komende 3 uur bezig gaat houden. We gaan als eerste naar Galleria dell’academia di Firenze, deze mag je bij een bezoek aan Florence niet missen. De gids vertelt het een en ander over de schilderijen die er hangen voordat we door gaan naar de 2^e zaal. Hier wordt ons verzocht om vooral op een bankje plaats te nemen en ze gaat me toch een verhaal afsteken. Een aantal vonden het interessant maar de meeste zijn door gelopen waar ze voor kwamen, het beeld van David gemaakt door Michelangelo. Als ze na 15 minuten eindelijk een keer klaar is met haar verhaal komt ook de rest van de groep richting het beeld. Ze vertelt nog het een en ander, maar dat houdt ze gelukkig kort. Over het algemeen vind ik het wel interessant wat de gidsen te vertellen hebben, maar met deze was ik erg snel klaar en we hadden nog 2,5 uur te gaan.

Als we het museum uitlopen gaan we richting de kathedraal die midden op het plein staat. Deze is helemaal opgetrokken uit verschillende soorten en kleuren marmer en wordt op dit moment helemaal schoon gemaakt. Het is heel erg druk dus even een stukje de andere kant op lopen om foto’s te maken is er niet echt bij, je bent de groep zo kwijt. Helaas gaan we de kathedraal niet in, maar ja je kan natuurlijk niet alles hebben.

De gids is nogal strikt op de tijd. Ze is voor 3 uur ingehuurd en er kan echt geen minuut van af. Wij zouden graag wat vrije tijd hebben om in de stad door te kunnen brengen, maar ze is heel strikt. Na 10 minuten van zeuren en dreigen dat we dan maar gewoon zo weg lopen draait ze bij en krijgen we wel 45 hele minuten om te lunchen en zelf de stad te verkennen, maar pas als de tour voorbij is. Dat houdt in dat we tot 13:30 moeten wachten voordat we op zoek kunnen gaan naar lunch, souvenirs en wat vrije besteding. De laatste 10 minuten sleept ze ons mee, want 13:30 is 13:30 en geen 5 minuten eerder. Ik was dan ook blij dat ze eindelijk vertelde waar de busjes ons weer op zouden pikken en heb de benen genomen. Als eerste op zoek naar lunch, een snel broodje bij een leuke broodjeszaak is snel geregeld. Dan op naar het Hard Rock Cafe wat in de buurt zit, want ik laat een kans om een shotglas te scoren natuurlijk niet aan me voorbij gaan. In Rome lukte het niet, hier zonder problemen. Ondertussen kom ik Kathy tegen die een broodje bij dezelfde broodjeszaak heeft gehaals en samen zoeken we een plekje in de schaduw om onze lunch op te eten. Zij wil graag nog kijken voor een lerentas voor haar schoondochter en zo waar ook daar slagen we voor. Er stond dus nog maar 1 ding op ons lijstje, een gelato. We vragen aan de tassenverkoper of er een goede ijszaak in de buurt zit en ja hoor, om de hoek van waar we nu staan. Uiteindelijk hebben we nog 2 minuten op de klok als we aan komen bij het punt waar de chauffeurs ons oppikken.

Nog 1 stop vandaag op de planning en dat is wijnproeven op een Chianti boerderij. We krijgen een korte rondleiding door de kelder, langs de velden en een gedeelte van de apparatuur die wordt gebruikt. Met je voetjes de druiven plat trappen zit er niet meer in 😉 Na de rondleiding is het tijd om wat wijn te proeven. Ik doe niet mee met de wijn, maar wel met het brood met olijfolie en verschillende soorten ham. Het wordt allemaal op de boerderij gemaakt. Na 45 worden we naar buiten gegooid en gaan we weer op weg naar de boot.

Eenmaal op de boot is het weer tijd voor ons eigen happy hour voordat dat van de reisorganisatie begint en meestal hebben we in het eerste uur de meeste lol. Rond 6 uur ga ik naar m’n cabin om te douchen en me om te kleden en ik ben rond 7 uur weer beneden. Bijna tijd om te gaan eten.

Het eten vind ik niet heel bijzonder. Iets luxer als de hap die je thuis eet, maar het voldoet niet aan wat ze aanprijzen. Mensen van m’n groep die al eerder cruises hebben gemaakt zeggen ook dat het eten op deze boot het slechtste is wat ze tot nu mee hebben gemaakt.

Na het eten gaan we naar Bliss want 2 hebben elkaar uitgedaagd voor karaoke. Ze doen uiteindelijk 3 nummers en we lachen wat af. Het is ondertussen bedtijd. Morgen niet zo heel vroeg op en niet zo’n heel lange dag, maar het gaat in ieder geval weer een gezellige boel worden.

Het was een vroege morgen, de vroegste van deze cruise, en dat was eigenlijk aan iedereen wel te merken. Moe van gisteren, slecht geslapen (of te veel gedronken), bij het ontbijt werd dat meer dan duidelijk. Ik was zelf oom om half 4 wakker. De boot was behoorlijk aan het schommelen waardoor de hangers in m’n kledingkast zijn gaan rammelen. Nadat ik de boel tegen elkaar aan het geduwd is het rammelen over, maar probeer dan nog maar eens in de slaap te komen.

Vandaag zijn we met een groep van 13 en nadat we van boord zijn gaan we met een sneltreinvaart richting Vaticaanstad. Vanaf de boot is het nog ruim een uur rijden en aangezien we een vol programma hebben zet de chauffeur er de vaart in. We hebben om 9 uur een afspraak in Vaticaanstad, niet met de paus, maar met toegangskaartjes. De paus gaf niet thuis toen we aanklopten.

Bij aankomst lopen we langs de enorme rij die al staat te wachten om naar binnen te kunnen. We gaan door de security check en moeten even wachten totdat onze gids de kaartjes heeft opgehaald. Als eerste gaan we naar het Vaticaan museum. Hier hangen heel veel kunstwerken, maar ook het plafond is 1 groot kunstwerk. Ik ben normaal niet zo van de kunst, maar dit is toch wel heel mooi om doorheen te lopen. Aan het einde van de het museum, wat 1 lange gang is, komen we aan bij de sixtijnse kapel. Hier mogen geen foto’s worden gemaakt en het is eigenlijk ook niet te beschrijven. Als je boeken leest of foto’s bekijkt denk je dat het allemaal veel groter is, maar dat valt vies tegen. De kunstwerken op de muren, welke recentelijk zijn schoon gemaakt, lijken eigenlijk pas net op de muren te zitten. Op de een of andere manier vind ik het niet kloppen met hoe het er uit ziet en de geschiedenis die erachter zit. Het zijn stuk voor stuk gitterende kunstwerken die het verhaal uit de bijbel uit beelden.

Na het de sixtijnse kapel komen we op het Sint Pieterplein uit. Voor de Sint Pieter staat een podium waarop de paus op woensdag audientie af neemt, maar niet in Juli want dan is het te warm. Hebben wij even pech (of misschien ook niet).

De volgende stop is de Sint Pieter. De gids regelt snel de kaartjes en we gaan naar binnen. De doorsnee van de koepel van deze kerk is precies 1 meter minder als die van het Pantheon. Het Pantheon wordt beschouwd als het grote voorbeeld voor alle koepels, waaronder ook die van het Capitool in Washington DC. Alle koepels die op het Pantheon zijn gebaseerd zijn kleiner als het Pantheon. We krijgen uitleg over verschillende nissen in de kerk, zien een paus die is gebalsemd en ligt opgebaard en ondanks wat pogingen van mijn kant gaan we de grotten niet in. Helaas, die virtual cache zal moeten wachten. We lopen de Sint Pieter weer uit en krijgen wat tijd om rond te lopen op het Sint Pieterplein. Ik zoek de antwoorden op voor 2 earthcaches en we zien elkaar bij de giftshop.

Dit was het einde van het bezoek aan Vaticaanstad, op naar Rome. Omdat het bijna lunchtijd is besluiten we om eerst een broodje te halen en daarna de stad te verkennen. We beginnen bij Fontana dei quattro Fiumi, de 2^e fontein van Rome. Hier vandaan lopen van aar het Pantheon en daarna naar de Trevi fontein. Als je in Rome bent mag je die 2 natuurlijk niet missen. De bus pikt ons vlakbij de bij de Trevi fontein op en brengt ons naar het  Colosseum. We mogen hier niet naar binnen, maar er is genoeg tijd om rond te kunnen. Ik log nog een snel een traditional cache terwijl ik wat foto’s maak. Het is ondertussen 3 uur geworden dus tijd om terug te gaan naar de boot. De bus pikt ons op en nadat we de files achter ons hebben gelaten rijden we in 1,5 uur terug naar de boot. We nemen afscheid van gids en chauffeur en pakken de shuttle bus naar de boot. Er mogen maar een beperkt aantal taxi’s bij de boot in de buurt komen, verder worden er shuttle bussen ingezet om mensen van de cruise terminal naar de parkeerplaats te brengen.

Terug op de boot hebben we weer onze eigen happy hour, het is alweer een gezellige chaos en na een drankje ga ik terug naar m’n cabin om te douchen. Daar heb ik maar 20 minuten voor nodig dus ik was ook weer heel snel terug voor de 70’s party die door de reisorganisatie is georganiseerd. De mannen hadden echt hun best gedaan, de vrouwen een heel stuk minder. Ik word bedankt voor m’n inzet en dat ik niet verkleed in een luier naar de party ben gekomen, ik ben nou eenmaal geboren in de jaren 70 dus ik hoef met niet om te kleden. Weer hilariteit alom, de gang zit er al weer goed in.

Tijdens het eten verlaten we de haven van Rome. Eerst varen we een heel stuk zijwaards omdat de boot ver genoeg van het dok moet zijn voordat hij vooruit kan gaan varen. Eenmaal de haven uit merken we dat de boot behoorlijk schommelt. We zitten dan ook op een stuk zee dat er om bekend staat dat het er wat ruiger aan toe kan gaan.

Na het eten hou ik het voor gezien. Het was al weer een lange dag en morgen hebben we ook een lange dag als we naar Pisa en Florence gaan. Ik tik werderom het verslag, maar doe niets met foto’s. Ik heb er genoeg gemaakt, maar ben te moe om er mee aan de slag te gaan. Kan dus heel goed zijn dat ze pas worden geplaatst als ik weer thuis ben. Ik ben bijna de hele dag van de boot af en ik heb alleen een data verbinding als we in de buurt van het vaste land zijn. ’s Ochtends vind ik het veel te om ook nog even

De boot schommelt nog steeds behoorlijk en dat is een raar gevoel. Ik lig languit in bed, laptop op schoot en er draait een film op de tv, maar je voelt echt alles schudden. Ik slaap dus of heel lekker of ik heb weer een rot nacht. Morgen gaan we in ieder geval vrolijk verder.

Ik heb geprobeerd om foto’s te plaatsen, maar helaas is het internet dramatisch slecht dat ik nu via m’n telefoon een verbinding moet maken. Als ik thuis ben zal ik foto’s plaatsen.

De wekker ging vanmorgen natuurlijk veel te vroeg, maar opstaan kostte eigenlijk niet zo heel veel moeite. Ik had gisteren m’n tas al klaar gezet en aangezien ik geen zin had om van het achterdek waar m’n kamer zit, naar het voordek te lopen voor ontbijt, weer terug te lopen naar het achterdek om m’n tas op te halen en dan naar het midden dek om van boord te gaan neem ik m’n tas maar gewoon mee. Ik heb iedere dag meer als genoeg stappen op m’n stappenteller staan.

Een groot aantal van de groep zitten al aan het ontbijt dus het is alleen een kwestie van aanschuiven. Na het ontbijt verzamelen we op dek 5 en kunnen we op dek 6 van boord gaan. De mini vans staan al op ons te wachten en nadat iedereen een plekje heeft gevonden vertrekken we met 3 vans richting Positano, dachten we. Het blijkt dat er niemand is die de slagboom omhoog kan doen en al snel is het een grote chaos. Rond 8 uur is er eindelijk iemand gevonden die de slagboom omhoog kan doen en die komt op z’n gemak en zuchtend aanlopen. Volgens hem beginnen ze pas om half 9, niet handig als er 4000 mensen vanaf 7 uur van boord gaan. Maar goed, na een half uur wachten kunnen we eindelijk vertrekken.

We rijden in ongeveer 45 minuten naar Positano, een heel leuk kust plaatsje waar je onder andere de ferry naar Capri kan nemen. Door het oponthoud krijgen we een klein uurtje de tijd om het plaatsje te verkennen. Als eerste lopen we door een heel leuk winkelstraatje richting het strand en kijken naar alle boten, van heel klein tot enorme jachten, die aangemeerd liggen. Als we daar eenmaal zijn aan gekomen zijn er al 20 minuten voorbij en moeten we kiezen, moeten we ook maar niet bijna iedere winkel inlopen. Of we gaan even op een terrasje zitten om iets te drinken, of we lopen via een andere route op ons gemak terug naar de parkeerplaats. We kiezen voor het laatste en lopen nog meer winkeltjes in en uit, ook winkeltjes waar we al zijn geweest. Hier en daar wordt er het een en ander gekocht, maar ik weet me in te houden.

5 minuten voor de afgesproken tijd zijn we terug bij de vans en gaan we op weg naar Sorrento. Een iets groter plaatsje waar we ruim de tijd krijgen om rond te lopen en te lunchen, daar waren we ook wel aan toe. Uiteraard hou ik in de gaten of ik hier en daar een cache me kan pikken en laat er nou net eentje liggen op weg naar de haven. Uiteindelijk lopen we met z’n 5-en richting de haven en pik ik onderweg de cache op. Eenmaal in de haven is het 11:30 en besluiten we alvast te lunchen, dan weten we precies hoeveel tijd we daarna nog over hebben. Ik heb een heerlijke, echte Italiaanse pizza genomen en een meloensap waarvan het leek alsof ze de zaden en schillen mee hadden geperst, niet echt lekker dus.

Na de lunch hebben we eigenlijk geen zin meer om de enorme hoeveelheid trappen op te lopen en nemen een taxi. Dat was ook de eerste en de laatste keer, €18 voor een ritje van nog geen 5 minuten. Gedeeld door 5 valt het allemaal wel mee, maar goedkoop is anders. As we weer boven zijn lopen we nog een aantal winkelstraten is en nemen een heerlijke gelato. Dat Italiaanse ijs is een blijvertje, maar waarom heb ik ook hier de zaden in m’n watermeloenijs zitten? Deze zijn tenminste wel zichtbaar dus er zo uit gevist, maar ik en meloen zijn vandaag geen goede combinatie.

Het is ondertussen tijd geworden om terug te gaan naar de vans en als de groep compleet is gaan de chauffeurs de auto’s halen. Je mag hier niet zo maar overal parkeren en veel straten zijn na 10 uur afgesloten, alleen voor bestemmingsverkeer met carabinieri op wacht of eenrichtingsverkeer. We moesten dus heel even wachten voordat we verder konden naar onze laatste bestemming Pompeii.

Toen ik zag dat Pompeii was in begrepen heb ik deze gelijk geboekt. Dit soort dingen interesseren me altijd wel. Op de parkeerplaats worden we opgewacht door onze gids Sylvia. We hebben skip the line tickets dus al vrij snel lopen we richting de ruines. We beginnen in de gladiator arena, lopen door naar het muziektheater en komen vervolgen in de straten van Pompeii terecht. Er is al relatief veel uitgegraven, maar bij ongeveer 40% kunnen ze niet bij komen omdat er huizen op zijn gebouwd. Het terrein beslaat nu ongeveer 10 voetbalvelden en nog streeds worden er dagelijks opgravingen gedaan. We lopen over de hoofdstraat waar de originele stenen nog liggen, je ziet er zelfs de karrensporen nog in staan. Van de meeste huizen zijn alleen de onderste 4 muren over, maar de inwoners waar relatief rijk en de meeste hadden dan ook een boven verdieping. In de muren zie je precies waar de 2^e verdieping begon, hier zitten gaten in de muren waar de houten dragers in pasten. Deze zijn er uiteraard niet meer, maar je kan goed zien hoe groot sommige huizen waren.

De voetpaden lagen een stuk hoger ten opzichte van de weg en omdat er geen riolering was liep alles over de weg naar beneden. Om te voorkomen dat de mensen door de urine, enz. moesten lopen liggen er om de zoveel meter verhoogde stenen waar de voetgangers overheen konden lopen om de straat over te kunnen steken, een soort zebrapad.

We gaan ook in het badhuis kijken. In die tijd werden de vrouwen en de mannen gescheiden en we zijn in het badhuis van de heren gaan kijken. In de gang zie je de nissen waar de mannen hun kleding en pronkstukken in konden leggen. Er zijn 3 baden, een voor koud, een voor warm en een voor heet water. Ondanks dat vrouwen verboden waren in het badhuis gold dat niet voor prostituees, die waren dan ook in overvloed in het badhuis aanwezig.

We lopen verder richting het centrale plein en komen een huis van lichte zeden tegen. Dit was zeer makkelijk te herkennen, er is namelijk een penis uitgehakt in een van de straat stenen, volgens onze gids is daze straat alleen voor 18+.

Aan het einde van de straat lopen we het centrale plein op. Hier zitten allerlei gebouwen aan zoals de basilisk en het gemeentehuis (gehuisvest in hetzelfde pand) en de overblijfselen van potten en pannen die ze hebben gevonden. Ook kan je hier de 4 versteende figuren zien die ze hebben gevonden. Dat zijn overigens niet de echte overblijfselen, maar gipsafdrukken. Als er een mens of dier werd gevonden werd de holte gevuld met gips en op die manier hebben ze afdrukken gemaakt.

Na ruim een uur is het tijd om terug te gaan naar de vans en de auto. We zijn allemaal redelijk gesloopt, maar dat hoort erbij. De temperatuur is best oke, maar het is eigenlijk te warm om iets te doen. Onderweg heb ik overigens nog de antwoorden van een earthcache verzameld, dus ook de 2^e cache in Italie is een feit. Loggen doe ik thuis allemaal wel.

Om half 5 zijn we terug bij het schip en omdat we geen zin hebben om op happy hour te wachten beginnen we ons eigen happy hour. Uiteindelijk zitten met z’n 8-en heerlijk te kletsen en na een half uurtje hou ik het voor gezien. Ik ben heel hard aan een douche toe en dat wil op m’n gemak doen. Na de douche ga ik nog even naar dek 15, zoek een plekje in de schaduw en upload snel 2 verslagen. Het is ondertussen bijna 18:30 dus tijd om de haven te verlaten. Ik ga nog even naar de echte happy hour en daarna eten. Vanavond wordt Frankrijk – Belgie uitgezonden op het grote scherm op dek 15. Na het eten kijk ik de 2^e helft, maar 2 minuten voor tijd besluit ik toch maar om naar m’n kamer terug te gaan.

Ik ben gesloopt en morgen gaat voor 6 uur de wekker al weer. Ik typ snel dit verslag, zet de wekker en ga slapen. Morgen gaan we naar Rome en Vaticaanstad. Weer een lange dag dus nu is het echt tijd om te gaan slapen.

Ik heb vannacht heerlijk geslapen, maar toch gaat om half 8 de wekker. Ik snooze nog een paar keer, maar dan wordt het toch echt tijd om op te staan. We worden om half 9 bij het ontbijt verwacht in de Garden Cafe, ik loop een rondje maar zie nog niemand. Dan eerst maar eens goed kijken wat er allemaal te eten te halen is. Er ligt van alles, brood, muesli, engels ontbijt, maar ook spicy voor de indiase passagiers. Ik hou het uiteindelijk bij egg benedict en een kop thee. Als je op een dieet bent moet je eigenlijk niet op de cruise gaan, je kan hier letterlijk de hele dag eten.

Als ik net zit komt de eerste van de groep binnen lopen en langzaam aan groeit de groep tot ongeveer 7 man/vrouw. Er wordt weer gezellig gekletst over van alles en nog wat en dan hoor ik ook dat het afgelopen nacht zeker 2 uur is geworden. Ach het is een dag op zee en iedereen is vrij om te doen wat hij/zij wil. June heeft wel een aantal dingen gereserveerd, maar het is verder geen verplichting. Om 10 uur is er een escape room en June heeft mij en Hank zo ver gekregen om ook mee te gaan. We worden ingedeeld bij een aantal Canadezen en krijgen een korte uitleg. Er zijn 3 (samengestelde) teams en we spelen tegelijk. We zijn in het circus en de magier heeft ons onzichtbaar gemaakt. Het is de bedoeling dat we aan de hand van 6 puzzels de woorden van de toverspreuk achterhalen. De eerste 5 woorden zijn redelijk snel gevonden, maar bij het 6e woord twijfelen we. Er zijn 3 opties, onze eerste optie is niet goed en als we aan het rekenen gaan met de 2 andere woorden is een ander team ons net voor met het openen van de kist. Uit de kist komt puzzel 7 en maken we nog een kleine kans, maar helaas we zitten er net naast. Onze teamleider, een meisje van 10, is heel nieuwsgierig hoe we sommige puzzels hebben opgelost en wil precies weten wat we dan wel niet hebben gedaan.

Na een uurtje is het gedaan met de pret en gaan we ieder onze eigen gang. Ik besluit m’n boek te halen en in de Spice H2O bar te gaan kijken. Dit is de 18+ bar met zwembad op het achterdek. Het is heerlijk weer, ik zie een gedeelte van de groep en klets even bij. Zij liggen in de volle zon, daar heb ik geen zin in. Ik haal een drankje bij de bar en ga lekker aan een tafeltje zitten in de schaduw. Tegen 12 uur is het tijd om naar Taste te gaan voor de lunch. Ik sleur de rest van de groep bij het zwembad vandaan en gaan op weg. De groep wordt langzaam aan groter en uiteindelijk lunchen we met z’n 15-en. Ik kies eigenlijk voor het voor iets wat minder gezonds en ga voor een Philly Cheesesteak. Totaal niet te vergelijken met die je in Philadelphia kan halen, maar het smaakt verder goed.

Na de lunch ga ik met 3 anderen naar The 4 stations, 4 spaanse jongens die zichzelf een kopie van Il Divo noemen. Het is niet slecht, maar het komt niet in de buurt van Il Divo. De show duurt ongeveer 45 minuten en na af loop kan je nog met de heren op de foto of de cd kopen en laten signeren. Wij lopen er met een grote boog omheen en lopen weer het hele schip over naar de Spice H2O bar. Onder het genot van een drankje (handig zo’n ultimate beverage package) wordt er weer heel wat afgekletst.

We nemen vanmiddag ook een kijkje in de singles lounge. Deze is alleen toegankelijk voor passagiers die een single cabin hebben geboekt. Op het moment dat wij binnen lopen beginnen ze net met een date game en een aantal van onze groep zijn slachtoffer. Onder het genot van een paar flessen champagne, kaas en crackers hebben we ook hier weer een hoop lol. Uiteindelijk wordt een man en vrouw uit mijn groep aan elkaar gekoppeld en een jongen uit Canada aan een meisje uit Californie. De prijs is een dinner voor 2 in het Garden Cafe, eten hier is voor iedereen inbegrepen dus wederom een hoop lol.

Het is vandaag formal night dus het is de bedoeling dat je er een beetje netjes uitziet. Voor het eten is er een happy hour voor onze groep bij een bar in het midden op het schip en zelfs de mannen hebben hun best gedaan om er netjes uit te zien. Ze hadden allemaal een grote mond dat ze hun pak thuis hadden gelaten omdat de koffers te zwaar werden maar ze zagen er netjes uit. Het grootste gedeelte van de groep had vanavond een specialty dinner, de rest (waaronder ik) gingen weer naar the Manhattan Room voor onze complimentary dinner. Vanavond gekozen voor de zalm. Er is een vaste menukaart en iedere dag zijn er een aantal andere gerechten speciaal voor die avond beschikbaar. Zo heb je toch voldoende keuze. Tijdens het dinner komt het geprek op Doug. Niemand van onze groep had hem vandaag gezien en toen er zelfs iemand van de specialty groep naar ons toe kwam om te vragen waar Doug was is June toch maar even gaan kijken of alles in orde is. Ze bleef behoorlijk lang weg dus wij begonnen ons toch ook wel zorgen te maken, maar hij bleek de hele dag in de spa te hebben gezeten. Hij had alleen niemand wat laten weten.

Na het eten lopen we weer naar de Spcie H2O bar. Er werd heel hard geroepen dat je er zou kunnen dansen maar ik had al gezien dat er een London Jukebox zou zijn en dan worden er een aantal nmmers van rockbands op het grote scherm vertoond die in verschillende concertzalen in Londen zijn opgenomen. Ik vond het niet erg, maar hier waren ze toch niet naar op zoek om te dansen. Dan maar weer naar Bliss aan de voorkant van het schip. Zo loop je je kilometers wel bij elkaar. Ik en een aantal anderen houden het voor gezien. Morgenochtend gaat de wekker om 6 uur en het wordt een lange dag in Napels, Pompeii en langs de Amalfi kust.