Miriam's reisverslagen

Kippen, kippen en nog eens kippen. Ik kan geen kip meer zien. Die krengen lopen hier vrij rond over de eilanden en het zijn er niet weinig ook. Daarnaast hebben ze ook nog eens zelfmoord neigingen. Het is een wonder dat ik er nog geen 1 onder m’n wielen heb gehad, hoewel dat regelmatig gebeurt aan de roadkill te zien. Meestal is het een haan met 2 of 3 hennen en eventueel jong grut. Gelukkig houden de hanen wel hun koppen dicht anders zou er wel meer roadkill te zien zijn.

Vandaag eens een keer niet veel gedaan. Vanmorgen richting Wailua Falls gereden, de enige waterval hier waar je met de auto kan komen. Het is een pittige waterval in de Wailua River die begint op Mount Waialeale, de natste plek op aarde. Hij is oa bekend van de opening van Fantasy Island. De waterval dendert zo’n 25 meter naar beneden. Dat houdt in veel opstuivend water en kans op een regenboog. Ik heb regenbogen gezien, maar of ze op de foto staan?

Na dit bezoekje weer richting de kust gereden rondom het vliegveld. Dit is zo vreemd hier. Er ligt naast het vliegveld een resort, normaal heb je daar niets te zoeken en mag je het terrein in principe ook niet op. Hier dus wel, over het terrein, over de golfbaan en vervolgens over een dirtroad (niet tegen de autoverhuur maatschappij zeggen) langs het vliegveld richting de kust. Hier weer 2 caches gevonden om vervolgens te proberen dezelfde weg terug te rijden. Nou vergeet het maar. TomTom was terug helemaal de weg kwijt. Ik heb uiteindelijk maar de bordjes resort exit gevolgd (en volgens mij 5 km omgereden) om het resort af te komen naar de snelweg. Ach het had wel weer wat.

Vanmiddag vervolgens naar Kapaa Beach Park gereden en daar lekker onder een palmboom in de schaduw een boek zitten lezen en mensen kijken. Er lopen hier wat vage figuren rond. Tegen 6 uur aan de overkant van de straat bij Bubba Burger gegeten terwijl ik naar de voetbaltraining van meisjes van een jaar of 10 zat te kijken. Er zaten zeker wat talentjes tussen, maar ik vroeg me vooral af waarom ik nooit met zo’n uitzicht heb getraind.

Er loopt hier ook een vogeltje rond dat ik nog niet op de foto heb weten te krijgen. Meestal omdat ik de verkeerde lens op m’n camera heb zitten of ik heb m’n camera niet bij me. Vanavond ook weer, geen camera bij me gaat dat kreng gewoon zitten poseren. Gelukkig is het nu met m’n telefoon wel gelukt om hem van te leggen en ik ben er ondertussen ook achter dat het een roodkuif karinaaltje is. Behoorlijk brutaal, at de patat gewoon uit m’n handen.

Na een uurtje weer lekker naar huis gereden en nu languit op bed. Ik ga zo even de foto’s bekijken en daarna zet ik wat series aan, heb tenslotte nog genoeg bij me.