Wat zijn die blokhutjes toch heerlijk om in te slapen. Geen lawaai op de gang, zelfs de bar aan het zwembad waar ik direct aan zat ging om 10 uur dicht. Na het eten (een heerlijk buffet) hebben we nog even iets gedronken in de bar aan het zwembad. Wel een trui en zomerjas aan gehad want het koelde flink af. Ik heb vannacht voor het eerst 2 dekens op m’n bed gelegd. Toch een voordeel als je een kamer voor jezelf hebt, alle dekens kan je gebruiken en je kan de airco zo hoog zetten als je zelf wilt.
Vanmorgen hebben we eerst een bezoek gebracht aan de orchideeën tuin naast het hotel. Een heel mooi aangelegde botanische tuin waar de focus ligt op orchideeën, ze hebben ongeveer 700 verschillende soorten waarvan er ongeveer 200 inheems zijn. Ik ben al een tijdje op kolibrie jacht, wel gezien maar foto’s maken was bijna niet mogelijk, tot vandaag. In de botanische tuin zat er eentje rustig in een boom en later vloog hij naar een bloem om nectar te halen. Ik moet de foto’s nog even bekijken maar de vliegende ziet er op m’n camera goed uit. Die in de boom is even een vraagteken, ik moest handmatig focussen.
Na de wandeling door de tuin zijn we naar Las Terrazas gereden. Een gebied dat bekend staat om zijn koffie. Als je er nu komt is er geen koffieboom (boom, niet boon) meer te bekennen, maar de gebouwen waar vroeger de plantages waren zijn er nog. Het dorp staat op de UNESCO erfgoed lijst en wordt redelijk onderhouden. Het regime heeft na de revolutie mensen naar dit gebied gelokt door ze een huis aan te bieden. De mensen moesten daarvoor hun land opgeven en verhuizen naar dit gebied. Het was natuurlijk de vraag of er wel huizen waren dus uiteindelijk hebben maar 16 mensen ervoor gekozen om dit te doen. Op dit moment wonen er ongeveer 1100 mensen in dit dorp, dagelijks komen er meer toeristen als er inwoners zijn. We hebben een stuk door het dorp gelopen en hebben de ruïne gezien van een oude plantage waar ook de slavenverblijven nog zichtbaar waren. Hier vlogen ook veel gieren rond, deze zien we al vanaf het begin van de vakantie, maar tot nu toe was het me niet gelukt om ze op de foto te krijgen. Ook hier eentje vliegend te pakken gekregen, maar het is even de vraag hoe goed de foto is.
Na de wandeling hebben we koffie gedronken bij Maria’s koffiehuis, een van de bekendste koffiehuizen van deze streek en misschien wel heel Cuba. Ik heb het natuurlijk bij thee gehouden, want koffie is echt zo vies.
De lunch was vandaag ook inbegrepen dus op naar een restaurant in de omgeving van Las Terrazas. We kregen weer het gebruikelijke, rijst, kip, rund en salade, maar het smaakte goed. In ieder geval beter als de broodjes ham/kaas waarvan de kaas niet te eten is. Ook hier vlogen weer gieren rond en ik laat met m’n stomme kop m’n camera in de bus liggen. Natuurlijk gingen er hier 2 in een boom zitten.
Het laatste gedeelte van de dag was de rit naar Vinales, tabak land. Een kleine 2 uur rijden waarvan een groot gedeelte over de snelweg. Wat je hier op de snelwegen mee maakt is echt ongelooflijk. Ik zal aan het einde van de reis eens een lijstje maken van wat we hier allemaal hebben mee gemaakt en wat hier als heel normaal wordt beschouwd, maar thuis niet zo snel zou gebeuren.
In Vinales zijn we eerst naar het uitzichtpunt gegaan waarvandaan je over de hele vallei kan kijken. Ik pik hier gelijk m’n 2e cache op. De ondergrond bestaat uit kalksteen en er is hier een heel groot grottenstelsel. De langste grot is 45 km. We rijden door het dorp naar ons hotel en we zitten weer in bungalows. Ik heb dit keer een zeer ruime blokhut. Het ruikt een beetje muf, maar een tijdje de deur open zetten doet wonderen. Douchen zit er helaas niet in zonder te bevriezen, er is geen warm water. Anderen geven aan dat ze geen koud water hebben, er is altijd wat met het water hier.
Vanavond gaan we met een groep eten in het dorp. Aangezien we er 8 km vandaan zitten regelt Dayana 2 taxi’s voor ons die ons naar het centrum brengen en ons ook weer ophalen. Het zijn 2 oude Amerikaanse auto’s, een Olds mobile en een Plymouth. Over de kwaliteit zal ik het verder niet hebben, maar het woord rammelbak komt niet in de buurt. We eten heerlijk bij een, voor Cubaanse begrippen, zeer luxe en modern ingericht restaurant en het kost weer bijna niets. We liggen in een deuk om onze ober, iemand die openlijk gay is en dat wordt hier bijna niet geaccepteerd. Als we klaar zijn met eten lopen we nog een rondje over de hoofdstraat, maar echt heel veel is er niet te beleven. De enige plekken waar het echt druk is is op het centrale plein waar internet beschikbaar is en bij een soort bar die door moet gaan voor Trova House. Stipt 10 uur staan de taxi’s op het afgesproken punt en worden we met een noodgang terug gebracht naar het hotel. We drinken nog iets in de bar en gaan terug naar onze bungalows. Morgen hebben we een excursie over een aantal tabaksplantages en kunnen we 1 van de kalksteen grotten in.