Aangezien een gedeelte van de groep gisteren feest heeft gevierd in the Cave en we vandaag maar een uurtje hoefden te rijden zijn we vanmorgen pas om half 11 vertrokken. Ik heb gevraagd of ze om half 9 het ontbijt klaar wilden hebben en daarna heb ik nog een uurtje door de stad gezworven om foto’s te maken. Op een gegeven moment word ik door een bewaker aangesproken, maar ja zijn Spaans en mijn Engels gingen niet goed samen. Uiteindelijk kwamen we er uit en liet hij me toe tot een dakterras met een mooi uitzicht over de stad. Dat doen ze natuurlijk niet voor niets dus toen ik beneden kwam stond hij al met zijn hand klaar om wat te ontvangen. Een CUC gegeven en hem bedankt en ik ben weer verder gegaan. Terug bij de trappen zag ik iemand van m’n groep zitten en we hebben lekker nog een half uurtje zitten kletsen (de stad is niet zo groot). Rond 10:15 ben ik terug gegaan naar de casa, heb m’n spullen gepakt en de familie bedankt. Zelfs Jaco kwam nog even afscheid nemen.
Onderweg naar Cienfuegos kwamen we nog een akelig ongeluk tegen. In 1 van de voorsteden was een paard door een auto aangereden. Het paard was ingespannen en lag recht naast de wagen, dat is niet zachtjes gegaan. Helaas heeft het paard het niet overleefd, de politie stond er bij en ook een hoop omstanders. In de binnenstad hebben we een “stadstour”gehad, we zijn de boulevard afgelopen en hier hebben we duidelijk het verschil tussen een CUP en CUC winkel gezien. In de CUP winkel kan je alleen met peso’s betalen, deze heb je als toerist niet eens, en hebben ze alle basis dingen zoals zeep om kleding te wassen, verf, schoenen, enz. In een CUC winkel zie je alleen de luxe artikelen zoals zeep en shampoo, parfum, gasfornuizen, koelkasten, enz. In deze winkel kan je met zowel CUC als CUP betalen, 1 CUC = 25 CUP. Aan het einde van de boulevard ligt het Jose Marti plein met daarom heen het theater en een gebouw van de lokale overheid. Ze denken hier niet in gemeentes maar in provincies, dit was dus een soort provinciehuis.
We kregen 45 minuten de tijd om zelf even rond te kijken en daarna zouden we gaan lunchen. Een aantal, waaronder ik, hadden internetkaarten nodig en er zat een etecsa in een zijstraat van de boulevard. Uiteraard waren wij er midden in de lunchpauze en zo snel gaat het hier allemaal niet dus na een half uur hebben we het maar weer opgegeven. Met nog 8 mensen voor je in de rij, en ongeveer 10 minuten per persoon gingen we dat niet redden.
We hebben geluncht onderweg naar het hotel en eindelijk eens een keer iets anders als vlees/vis en rijst. Bijna de hele groep heeft spaghetti gegeten en het smaakte ook nog eens heerlijk. In het hotel aangekomen snel ingecheckt en lekker gedoucht en een paar uurtjes op de kamer door gebracht. Reizen met deze groep is leuk en gezellig maar af en toe heb je ook tijd voor jezelf nodig. Omdat we laat hebben geluncht en diner in dit hotel inclusief is (eis van het hotel anders mag je er niet verblijven) hebben we met een aantal om 8 uur afgesproken.
Douchen hier is ook een heel verhaal apart. De hele watervoorziening is gebaseerd op watervoorraden. Hotels maar ook de gewone Cubanen hebben per dag 2 uur watertoevoer. Dit water slaan ze op in een soort reservoir (soort tank) en dit wordt opgepompt naar een kleinere tank. Het water dat je uit de kraan krijgt komt uit de kleinere tank. Dit is “koud” water, wil je warm water heb je nog een soort boiler nodig die meestal op zonne-energie werkt. Je kan het dus treffen dat het water perfect op elkaar af te stellen is en dat je lekker kan douchen. Het kan ook voorkomen dat er een pisstraaltje uitkomt dat ook nog eens loeiheet is en niet bij te stellen is met koud water. Het is dus altijd maar weer de vraag of je kan douchen. Ondertussen hebben we wel door dat als we willen douchen we dat direct na aankomst in het hotel of ’s avonds moeten doen en niet moeten wachten tot de volgende ochtend.