Voordat ik met het verslag begin even de oplossing van de prijsvraag. Jerry en Bianca hadden het goed. We staan rechts onderin. Mariska is helemaal te zien en van mij alleen m’n schouder.

We vonden gisteren dat we vandaag wel uit mochten slapen en aangezien we tot half 11 konden ontbijten hebben we dat ook lekker gedaan. Half 10 ging de wekker en we voelden ons allebei brak, het liefste hadden we nog een uurtje blijven liggen. We zijn toch maar opgestaan en om 10:15 zaten we aan het ontbijt. Vandaag is gewoon een luie dag, na het ontbijt hebben we nog een uurtje op de kamer gehangen waar ik nog even aan het verslag van gisteren heb gewerkt. Rond 12 uur zijn we dan toch maar de stad in gegaan, maar het leek erop alsof het weer van gisteren is blijven hangen. Regen, regen en nog eens regen. Winkel in, winkel uit en uiteraard even langs bij het hotel waar de band zit. Vanmorgen lazen we op facebook dat Jon de binnenste knieband van zijn linkerknie heeft verrekt maar dat verder alles goed gaat en er geen shows worden gecancelled. Gelukkig maar voor de mensen die kaartjes hebben voor de komende shows. Eenmaal bij het hotel zagen we een blauwe mercedes de parkeergarage uit komen met Matt (Jon’s jonste broer) voorin en achterin zat iemand met een petje op. De auto was geblindeerd maar we hebben het grote vermoeden dat het Jon was die nog even naar het ziekenhuis is geweest voor controle. Hugh (de bassist) ging nog even naar buiten om koffie te halen, tenminste daar kwam hij na een kwartiertje mee terug en verder hebben we niemand gezien. Na een uurtje zijn we weer even een stukje gaan lopen richting de grote kathedraal en eenmaal daar aangekomen begon de lucht eindelijk open te trekken.

Hierna zijn we via het hotel van de band terug gelopen naar ons hotel. Bij de band was niet veel gebeurd, Richie was buiten geweest en Bobby en Hugh zijn samen weg geweest. In de korte tijd dat we er waren hebben we wel Matt 4x naar buiten zien komen om allerlei boodschappen te doen en dingen te regelen. Tegen 6 uur zijn we via de russisch orthodoxe kerk terug gegaan naar het hotel en hebben we weer bij het Jailbird restaurant gegeten.

De stad Helsinki vinden wij niet zo veel aan. Het doet ons heel erg aan het oostblok denken, echt van die oude betonnen gebouwen met kleine raampjes. Ook de sfeer in de stad vinden we niet echt om over naar huis te schrijven. Het havengebied is wel gezellig, maar dat ziet er allemaal ook wat nieuwer uit. Wij hadden niet verwacht dat deze stad zo onder de invloed zou zijn van het oostblok.

Voor vanavond hadden we al besloten om er een lekkere luie avond van te maken. We zijn allebei behoorlijk moe en dat voelen we in de benen en voeten. We hebben wat tv gekeken en geinternet. Morgenochtend willen we nog even naar het hotel van de band, daar zullen we wel vroeg moeten zijn want de band speelt morgenavond in Horsens, Denemarken en zullen vroeg vertrekken. Jon zullen we zeker niet zien, die zal vanwege z’n knie via de parkeergarage vertrekken, maar de andere bandleden misschien wel. We gaan het gewoon proberen. In ieder geval moeten we de bus van 15:10 terug hebben naar het vliegveld en hopelijk gaat het deze keer beter als in Oslo en kunnen we zonder stress inchecken en op ons gemak nog even rondkijken.

De laatste dag is aangebroken. Gisteren hebben we besloten om vandaag vroeg op staan zodat we ruim de tijd hebben om onze tassen in te pakken en om nog even naar het hotel van de band te gaan. Het is de laatste keer dat we die mogelijkheid hebben dus we wilden het er nog even van nemen. Het weer werkte vandaag een keertje mee en we zijn rustig naar het hotel gelopen. Daar zagen we weer dezelfde gezichten die we al een paar dagen zien, een teken dat ze in ieder geval nog niet zijn vertrokken. Het was ook nog even de vraag of ze vandaag het hele circus in zouden pakken en naar Denemarken zouden gaan of dat ze vanuit Helsinki heen en weer zouden vliegen. Bij de eerste optie was de kans groot dat we iedereen zouden zien, bij de 2e optie niet want ook wij moesten vandaag op tijd terug naar het vliegveld.

Het bleek om optie 1 te gaan en we hebben alleen Matt en Bobby gezien. Matt kwam even naar buiten om te roken en vertelde aan een finse fan dat Jon deze tour van plan was om de 75 verschillende nummers in 1 tour te overtreffen. Hij had zich voor genomen om er 85 van te gaan maken, maar Matt heeft z’n vraagtekens of dat gaat lukken vanwege Jon z’n knie blessure. Hij kan zich niet vrij bewegen en daar baalt hij als een stekker van. Aan het einde van de tour zullen we het weten. Bobby nam uitgebreid de tijd om foto’s te maken en handtekeningen uit te delen maar omdat ik al een foto met Bobby heb heb ik het zo gelaten. Je kon wel aan Bobby merken dat hij het moeilijk heeft met het overlijden van Clarence Clemens (saxofonist van Bruce Springsteen’s E-street band) en dat hij zeker toen hij naar buiten kwam niet lekker in z’n vel zat.

Rond een uur of 2 zijn we weer naar ons hotel gegaan om de koffers op te halen en richting vliegveld te gaan. Dit keer is dat allemaal zonder problemen verlopen en waren we ruim op tijd. We vlogen terug in een Avro RJ85, daar hadden we beide nog nooit van gehoord, een klein vliegtuig waar maar 85 – 95 personen in kunnen. Na ruim 2 uur stonden we weer op Schiphol en hadden we allebei honger. Eerst even gekeken hoe laat de volgende Fyra naar Rotterdam zou gaan en toen snel een patatje bij de Burger King gehaald. Uiteindelijk was ik om 20:45 weer thuis na een heerlijke week. Uit Denemarken kwam het nieuws dat Jon een brace draagt bij de show en dat hij bijna tot niet beweegt. Hopelijk herstelt hij snel en merk ik er weinig meer van als ik over 3 weken naar Dusseldorf ga. Vandaag ben ik nog steeds behoorlijk brak en ik heb dan ook een gat in de dag geslapen.