Na m’n boek en geocache kaart erop nageslagen te hebben, gisteren besloten om vandaag richting Iao (ee-oo) Needle te rijden. Historisch gezien is dit een zeer belangrijk punt in de geschiedenis van Hawaii en ligt in de krater van de vulkaan van West Maui. Maui bestaat officieel uit 2 delen, West Maui met zijn vulkanen en oost Maui met zijn vulkanen. Uiteindelijk zijn die vulkanen samen gekomen en hebben Maui gevormd. Als je op de kaart kijkt kan je precies zien waar de scheidingslijn loopt.
De geschiedenis is niet zo netjes. In 1790 verloren de Maui warriors de strijd van het leger van Koning Kamehameha I. De strijd was wreed en leverde veel doden op. De lichamen blokkeerden de rivier verderop en kwam bekend te staan als Wailuku (water van vernietiging). De strijd werd Kepaniwai (indammen van water) genoemd en Koning Kamehameha I kon Maui toevoegen aan zijn koninkrijk. Hij had al een aantal mislukte pogingen gedaan.
Tegenwoordig is het een State Park waar ze een pittige prijs voor parkeren weten te rekenen. $5 per auto en ze laten iedereen naar binnen ook als de parkeerplaats vol is. Dat is lekker verdienen. Ik had natuurlijk weer mazzel toen ik aan kwam rijden, de clerk was met pauze dus ik kon zo doorrijden. Druk was het wel en de parkeerplaats was vol, maar toevallig kwam er net een stel aanlopen die weg gingen en die gaven aan waar ze stonden zodat ik op ze kon wachten. Goed geregeld.
Als je richting de needle loopt zie je er nog niets van totdat je een brug op loopt en hij ineens voor je staat. Naast de Iao Needle staat een grotere needle die ze als bij naam The Boss hebben gegeven. Kan me er wat bij voorstellen, hij is een stuk groter. Er loopt ook een stroompje vanaf ongeveer de needle naar beneden. Hoewel alles is afgezet en er overal waarschuwingsborden staan dat je niet over de hekken mag klimmen zwemmen veel Hawaiianen hier. Hoewel zwemmen, het is behoorlijk rotsachtig en het stroompje is niet echt breed. Het leukste is natuurlijk dammen bouwen en dat wordt dan ook volop gedaan waardoor er steeds meer watervalletjes ontstaan. Ook groeien hier wilde guaves, je kan ze zo van de boom plukken en opeten. Ze zijn heerlijk zoet. Deze plek staat ook wel bekend als de 2e natste plek van Hawaii en dat zou ik snel merken.
Ik had onderweg al wat druppels gehad en nadat ik m’n foto’s had gemaakt en eigenlijk nog een stuk naar boven wilde lopen begon het te hozen. Ik zeg ’s ochtends niet meer tegen m’n zusje dat ik veel blauwe luchten zie, ik heb het moeten bekopen. Gelukkig had ik wel m’n paraplu in m’n tas zitten dus met paraplu op weer terug gelopen naar de auto. Het leek erop dat het richting kust droog was dus ik heb TomTom ingesteld op het einde van de weg, ja daar zijn ze hier goed in.
45 minuten later kwam ik op bestemming aan. Hoe verder je naar het einde komt hoe slechter de weg, zeker als je alle dure resorts voorbij bent, dan maakt het niet meer uit of er onderhoud wordt gepleegd. Ik heb voor de huurauto alleen een verbod voor dirt roads dus deze mocht ik gewoon rijden. Hoe het nu met de schokdempers is gesteld durf ik niet zeggen, kan me er ook niet druk om maken.
Ik snap nu ook waarom de weg niet verder is door getrokken rondom het eiland. Aan het einde van weg kom je uit bij sacred ground voor de Hawaiianen. Je rijdt er al een heel stuk tussendoor, je mag dan ook niet parkeren langs de kant van de weg, en aan het einde kom je uit bij een strand waar verderop nog meer ruïnes staan. Ik ben een stuk langs de kust gelopen op weg naar een cache, maar de zee was te gevaarlijk om verder te lopen. Je loopt dan echt over sacred ground en je bent verplicht om op het wandelpad te blijven. Overal staan bordjes dat je niet op de “gebouwen” mag klimmen en dat je respect moet hebben voor het culturele erfgoed. Je hebt natuurlijk altijd mensen die zich daar totaal niet aan houden. Ik als buitenlander kan er niet veel van zeggen, maar als de Hawaiianen het zien ben je echt zuur. Zo werd een stelletje letterlijk van een ruïne afgetrokken en werden ze vriendelijk doch dringend verzocht om snel te maken dat ze weg kwamen. Ik heb nog heel even met de mannen staan praten, dit waren echte inheemse Hawaiianen dus niet de geïmporteerde Amerikanen, en ze vertelden dat ze hier dagelijks mensen weg halen en weg sturen. Ze vinden het belangrijk om hun erfgoed met anderen te delen en zolang je er respect voor toont, dus niet erop klimmen en op de paden blijven, vinden ze het ook geen probleem als hier mensen tussendoor lopen. Wat je hier ook ziet is dat er nog steeds een soort offers worden gedaan. Bij verschillende ruines zie je met witte steentjes teksten geschreven. Dit wordt door de inheemse Hawaiianen gedaan. Het gaat om korte teksten zoals Aloha, of RIP als ze iemand willen herdenken. Helaas heb ik geen duidelijk tekst kunnen vinden en een groepje witte steentjes op een foto zegt ook niets. Ik hoorde van de mannen dat verderop langs de kust wel duidelijke teksten te vinden zijn, maar het was gewoon te gevaarlijk om er te lopen. Zelfs de lokale hengelvissers gingen weg, dat zegt al genoeg. Ik heb nog wel even staan kijken bij een blowhole. Deze ging af en toe flink te keer en staat op geen enkele kaart aangegeven en heeft ook geen naam. Dat zal te maken hebben met de grond waarop deze zich bevindt, ze willen zo veel mogelijk de toeristen weg houden.
De baai is ook wel speciaal, dit is het rust gebied van de spinner dolfijnen, ze slapen hier. Je mag hier dan ook niet met gemotoriseerde voertuigen in het water. Als een dolfijn slaapt werkt maar 1 hersenhelft waardoor ze zich niet bewust zijn van gevaar en heel sloom zijn. Ze zijn dan zeer kwetsbaar vandaar het verbod. Duiken mag hier wel, maar je mag de dieren op geen enkele manier benaderen. De kans bestaat dat je ze ’s ochtends wel kan zien en ze schijnen ook flink te springen in deze baai, maar daarvoor was ik helaas te laat.
Terug bij de auto hing het voor de verandering weer eens regenen. In plaats van verder rond te gaan rijden heb ik besloten om nog wat boodschapjes te halen en terug te gaan naar m’n appartement. Ik moet nog een was draaien zodat ik voldoende schone kleren heb totdat ik thuis kom. Dat gaat hier supersnel, in 5 kwartier is je was gedraaid en gedroogd. Stelt natuurlijk niet veel voor, maar dat komt thuis wel weer.