Vanuit Ketchikan is het bijna 1,5 dag varen voor we in Victoria aan komen. Mooi de tijd om alvast m’n spullen in te pakken want morgen moet ik verhuizen naar een andere kamer. Ik had al slim gepakt dus alleen de spullen die ik voor Alaska nodig had hoef ik in te pakken, de rest zit nog in m’n koffer. Met het vaste groepje hebben we afgesproken dat we vanmiddag naar Choir of men gaan, een van de shows hier op het schip. Het is een groep britten die oude en nieuwe nummers ten gehore brengen met hier en daar een flinke dosis britse humor. Erg leuke show die ik in de komende 3 weken waarschijnlijk nog wel een keer ga zien. We willen vanavond ook met de solo groep ons afscheidsdiner doen, maar dat wordt een vroegertje want om 8 uur leggen we aan bij onze verplichte buitenlandse stop, Victoria, British Columbia, Canada. Rond 5:30 gaan we met z’n 8-en eten bij Savor. De maximale groepsgrootte voor dit restaurant. Het eten smaakt weer prima en het gezelschap is goed. Na het eten nemen we alvast afscheid van de mensen die het schip morgen gaan verlaten want de kans is klein dat we elkaar nog zullen zien.
Het is al donker als we aanleggen en het duurt even voordat het schip door de autoriteiten is vrijgegeven. Ik heb voor vanavond een avondwandeling geboekt, die was gratis door het excursiekrediet dat ik kreeg bij het boeken. Onze gids Dennis staat ons op de parkeerplaats op te wachten en al snel zijn we onderweg naar downtown Victoria. We lopen langs fishermanswarf en aan de andere kant van het water richting downtown. Het stadje is verlicht, maar op de foto’s doet het zich geen recht aan. Het is erg jammer dat we hier in het donker zijn want als je de foto’s van daglicht bekijkt ziet het er echt heel leuk uit. Dennis leidt ons rond, vertelt het een en ander over de geschiedenis en na een uurtje of 2 staan we midden in het stadje waar we op een shuttle terug naar het schip worden gezet. Daar aangekomen log ik nog snel een cache, de eerste in Canada, die op de parkeerplaats bij het schip ligt. Er is een souvenir winkeltje, maar daar loop ik maar heel hard voorbij. Veel te druk met al die koopjesjagers die het goedkoopste t-shirt in de uitverkoop willen hebben. Rond 11 uur ben ik weer terug op m’n kamer en is het tijd om de laatste spullen in m’n tas te stoppen.