Miriam's reisverslagen

Vandaag is een dag waar we allemaal naar uit hebben gekeken. We hebben de Level 9 tour op het Johnson Space Center gedaan en ik kan nu al zeggen dat ik deze iedereen aan kan raden.

We moesten pas om 11:30 bij NASA zijn dus we hadden de tijd aan onszelf. We zijn om 9 uur gaan ontbijten, daarna de koffers inpakken (Dat duurde even met al die aankopen van gisteren) en rond 10:30 zijn we bij het hotel vertrokken. Tomtom bleef maar roepen dat ik links aan moest houden en toen ik dat deed moest ik ineens rechtsaf. Midden op de snelweg je stuur omgooien is geen optie dus toen maar de volgende afslag gepakt en weer op naar de juiste highway. Toen wilde Tomtom maar dat ik ging spookrijden de snelweg op. Ook dat leek mij geen goed plan dus toch maar onder de snelweg door en aan de andere kant de juiste oprit pakken. Gelukkig bleek dat de juiste beslissing en al snel waren we onderweg naar NASA. Uiteindelijk kwamen we hier om 11:20 aan dus nog genoeg tijd om ons te melden en onze VIP passen op te halen.

Om 11:45 moesten we ons bij de tramtour melden, daar zouden we door onze gidsen, Irwin en Brenda, worden opgehaald. Irwin kwam iets later kijken of iedereen er was en kennis maken. Ondertussen stond de tram van 12 uur te wachten op de mensen die de reguliere tour volgen te wachten en ook wij konden door de security heen. Iedereen dacht dat we ook in de tram moesten stappen, maar wij bleken een prive busje te hebben. Er kunnen maar maximaal 12 mensen per dag met de Level 9 tour mee dus zo’n busje met airco is wel lekker. We zijn als eerste naar de raketten gegaan. Buiten staan een aantal motoren en raketten opgesteld en Irwin begon alles uit te leggen. Welke motor voor welke raket wordt gebruikt en wat het verschil tussen de verschillende motoren is.

Na deze uitleg zijn we naar binnen gegaan waar de bijna complete Apollo 18 staat. Apollo 17 is de laatste die een missie heeft gedaan, Apollo 18, 19 en 20 zijn wel gebouwd maar hebben nooit een missie uitgevoerd. Apollo 18 is de meest complete van de 3. Er staat er ook eentje op Cape Canaveral in Florida. Als je de hal in loopt weet je niet wat je ziet. Apollo 18 is 111m hoog en kan uiteindelijk in 4 delen opbreken. Het eerste deel stort in de oceaan, het 2e deel verbrandt in onze eigen dampkring, het 3e deel stort uiteindelijk neer op de maan en het 4e deel is de capsule waar de astronauten inzitten dus hopelijk komt dat weer heel terug op aarde.

Het was tijd voor de lunch. Deze is inbegrepen bij de tour en je gaat eten bij een van de 2 kantines die op het JSC aanwezig zijn. Wij gingen eten in gebouw 3 en er was heel veel keuze. Broodjes, warme maaltijden, salades, toetjes, enz. Wij hebben uiteindelijk een broodje genomen en hebben gelijk een flesje drinken meegenomen voor de rest van de tour. Onze volgende stop was het Neutral Buoyancy Laboratory oftewel het NBL. Dit is het zwembad waar de astrnauten training op missies die ze bv buiten het ISS moeten doen. Het zwembad is 61m lang, 31m breed en 12,2m diep, hiermee is het het grootste binnenzwembad ter wereld. Van de 12m diepte zitten er 6 onder de grond en 6 boven de grond. Vanwege de diepte is er ook een decompressiekamer aanwezig zodat ze bij calamiteiten gelijk in kunnen grijpen. Er is altijd een arts aanwezig die de lichamelijke conditie van de astronauten in de gaten houdt.

Vandaag hadden we het geluk dat er 2 astronauten, Kevin Ford en Rick Mastracchio, met een training bezig waren en dat wij hier een groot deel van hebben mogen zien. Officieel zullen deze 2 astronauten geen missies in de ruimte meer maken, maar ze staan wel op een standby lijst dus als het nodig is zijn ze er klaar voor om de ruimte in te gaan. Deze astronauten werken voornamelijk als trouble shooters. Mocht er een probleem in de ruimte ontstaan kunnen ze dit in het zwembad naspelen en kijken wat de beste oplossing is. Naast de 2 astronauten liggen er gemiddeld 6 duikers in het water ter ondersteuning van de astronauten. De duikers zijn maximaal 2 uur in het water terwijl de astronauten soms wel 6 uur in het water liggen. Alles wordt letterlijk seconde voor seconde nagespeeld.

Vandaag hadden we een gelukje, op het moment dat wij er waren kwamen de astronauten net het water uit. Dit zien ze zelden bij de Level 9 tour dus voor ons natuurlijk extra leuk. Ik heb hier een groot gedeelte van gefilmd. Op zich gebeurt er niet heel erg veel, maar het is toch apart om ze het water uit te zien komen.

De astronaut vooraan is Rick Mastracchio en bij hem hadden ze wat problemen om hem uit zijn pak te krijgen. Het pak heeft binnenin een druk van 4 psi, deze druk moet er eerst af voordat ze het pak open kunnen maken. Op de hoogte van zijn middel zitten het bovenste en onderste gedeelte van het pak aan elkaar. Op de een of andere manier kregen ze de sluiting niet meer los en het heeft zeker 10 minuten gekost voordat hij er eindelijk uit was.

Uiteindelijk zijn we hier veel langer gebleven als eigenlijk de bedoeling was maar de gidsen wilden ons dit niet onthouden. Het was tijd voor een bezoek aan Mission Control. We zijn in de Mission Control van waaruit oa de Apollo en Gemini missies zijn begeleid. Het was wel heel apart, wij liepen echt de Mission Control in terwijl de standaard tour achter de ramen naar binnen zat te kijken. We mochten allemaal achter een bureau gaan zitten en kregen uitleg over deze specifieke Mission Control.

In iedere missie control hangen de patches van de missies aan de muur die vandaar uit zijn begeleid. Die worden na de missie door de MVP (Most Valuable Player) opgehangen. Zo is er een missie geweest (Apollo11) waar alles fout ging wat er fout kon gaan bij de lancering. De shuttle werd 2x door de bliksem geraakt waardoor de electriciteit in de shuttle uitviel. Ongeveer een jaar voor deze missie is er een training geweest waarbij dezelfde omstandigheden waren nagebootst. Heel toevallig zat de technicus die bij deze training betrokken was in de mission control en hij wist welk knopje ze om moesten zetten om alles weer operationeel te krijgen. Deze technicus werd voor die missie de MVP en mocht de patch ophangen.

De 2e mission control was die van het ISS. Deze is zeer modern, ipv mainframes gebruiken ze hier pc’s die in een Linux Red Hat netwerk draaien. Technisch een hele andere omgeving als de oude mission control maar vooral om te zien is dit heel anders. Het was vandaag ook de dag van de overdracht van command van een Russiche gezagsvoerder naar een Amerikaanse gezagsvoerder. Toen wij er waren zou dat nog 30 minuten duren, maar omdat we al heel erg uitliepen konden we hier niet naar blijven kijken.

De laatste Mission Control was die van de shuttles. Van hieruit werden alle Spaceshuttle missies aangestuurd. NASA heeft gisteren bekend gemaakt dat ze een nieuw bemand programma gaan opstarten genaamd Orion. De verwachten is dat tussen 2017 en 2020 de eerste vluchten plaats gaan vinden. Deze shuttles willen ze ook naar Mars gaan sturen.

De laatste stop was het trainingcentrum van de astronauten. Hier hebben ze een gedeelte van het ISS, de spaceshuttle en de Orion capsule nagebouwd. Hier kunnen de astronauten bekend worden met alles waarmee ze in de ruimte te maken krijgen. Net als iedereen thuis moeten ze weten welk knopje waar zit en moeten ze dit blind kunnen vinden. Alles wat hier staat is dan ook op ware grote. Ook hier kunnen ze trouble shooten op het moment dat er iets fout gaat in de ruimte.

Ook hebben ze hier een originele Russische Soejez capsule staan. Het is ongelooflijk om te zien hoe klein de ruimte hierin is en je kan je bijna niet voorstellen dat ze hier met 3 mensen in kunnen. Je moet echt de beste vrienden zijn wil je het hier langere tijd uit kunnen houden.

Uiteindelijk was onze tour om 17:15 afgelopen, 30 minuten later als eigenlijk de bedoeling was. Op de terugweg werden de gidsen al opgeroepen waar ze bleven want alles moest afgesloten worden. Na dit bezoek hadden we nog een autorit van 3,5 uur voor de boeg naar Lafayette. Dit verliep allemaal voorspoedig en even voor 10 uur kwamen we bij het hotel aan. We wisten dat we hier niet veel van hoefden te verwachten, maar het viel allemaal mee. Ook hier weer gratis ontbijt en internet en de kamers zijn schoon. Vandaag gaan we naar New Orleans en zoals al eerder gezegd is het onzeker of we daar internet hebben. Dus of tot morgen of tot zondag.