De dag van de waarheid is aangebroken. Klopt het allemaal wat Jon en Richie hebben gezegd? Is dit album meer rock als de laatste albums? Gaat Jon echt alle vragen beantwoorden? Wat gaat er nog meer gebeuren?
We hadden om half 12 met Lisa, Kim en Kelly afgesproken voor Elements. Wij zouden rond 9 uur vertrekken maar om 8:15 zaten we al in de auto onderweg naar Sea Bright. Toen we daar om een uur of 10 aankwamen konden we nog mooi voor Elements parkeren. Er was nog helemaal niets te zien, geen aanplakbiljetten, geen beveiliging, geen afzettingen en geen tafels. Het enige dat we zagen waren 2 auto’s die voor de deur stonden geparkeerd met wat Backstage spullen er in.
We zijn een stuk gaan lopen en waren eigenlijk van plan om het strand op te gaan om wat verkoeling te krijgen. Toen we dit dus wilden doen bleek dat we $7 entree voor het strand moesten betalen. Aangezien we daar niet langer als een half uur zouden blijven vonden we dat wel zonde van ons geld dus dat hebben we maar niet gedaan. We hebben een heel stuk van Ocean Avenue afgelopen en gekeken of we Lisa konden bereiken. Het was geen doen om lekker in het zonnetje op een bankje te gaan zitten, want er heerste een luchtvochtigheid van 90% met een temperatuur van 31 graden. Dat is nog erger als de warme zomerdagen in Nederland. Het zweet liep dus ook van onze ruggen af. Toen we Lisa eindelijk te pakken hadden gekregen bleken ze vlak bij Elements te zijn dus we zijn terug gelopen naar de auto om ze daar op te wachten en om even in de verkoeling van de auto te gaan zitten.
Lisa hield woord en was zowaar een keer op tijd. Precies om half 12 kwamen ze aanrijden, tenminste Kim en Kelly, Lisa was weer nergens te bekennen. Ze bleek in Ichabod’s te zitten, Shelly en ik waren daar wel langs gelopen maar konden niet zien wat het nou precies was. Het bleek dus een redelijk bekende bar in Sea Bright te zijn. We hebben daar tot ongeveer 13:45 gezeten, wat gegeten en gedronken en gebabbeld met een paar andere fans die de hitte ook waren ontvlucht.
Toen we rond 13:45 naar Elements liepen zagen we de rij al staan en besloten om lekker in de airco van de auto te gaan zitten en wachten totdat de rij een stuk korter was. Om 2 uur gingen de deuren open, medewerkers van Backstage kwamen naar buiten en begonnen langzaam de rij wachtenden weg te werken. Aangezien dit een club is moet je boven de 21 jaar zijn om te mogen drinken dus iedereen boven de 21 kreeg een polsbandje. Als je je gemeld had moest je even voor je credit card tekenen en kreeg je een bon mee voor de groepsfoto. Groepsfoto???? Ja groepsfoto, een leuke extra verrassing.
Rond kwart over 2 kwam Mrs. B. zich ook even laten zien. Samen met Father Bob paradeerde ze even langs de rij en begroette ze de bekenden. Beetje onnodig en overdreven, want de rest van de middag hebben we haar niet meer gezien. Toen de rij om half 3 eindelijk kort genoeg was om aan te sluiten hebben we dat maar gedaan. Toen we langs de rij naar achteren liepen kwamen we Brigitte en Tanja uit Duitsland tegen en Cynthia uit Nederland. We hebben even staan praten en zijn toen achteraan aangesloten. Matt liep alles een beetje te regelen met de beveiliging en om er voor te zorgen dat de lijst een beetje snel werd afgehandeld. Op een gegeven moment riep hij mensen met A-D in de achternaam naar voren dus heb ik de dames even alleen gelaten en ben ik naar binnen gegaan. Beveiliging was best wel streng, je tas werd op z’n kop gezet en met een detector werd je ook nog eens gecontroleerd. Eenmaal binnen heb ik even een rondje gelopen en de club is echt heel klein. Ze hadden wel ruimte gemaakt door alle stoelen en tafels die los stonden weg te halen. Er waren alleen nog banken die aan de muur vastzitten en wat losse bankjes over.
Ongeveer een kwartier nadat ik binnen was kwam de rest ook en hebben we een plekje gezocht bij de bar. We stonden naast het DJ hok en naast de ruimte waar de bediening hun bestellingen op kwamen halen. Dit bleek een hele goede keus te zijn. Rond kwart over 3 pakte Matt de microfoon en kondigde aan dat ze de nummers van het nieuwe album zouden gaan spelen. Hij waarschuwde iedereen dat er geen opnames gemaakt mochten worden. Word je betrapt nemen ze je mee naar het politiebureau aan de overkant van de straat om je te vervolgen. Hier volgde een beetje gelach op en dat kon Matt niet echt waarderen. Hij waarschuwde ons dus nogmaals met een extra mededeling dat als iemand van ons iemand zag die aan het opnemen was deze persoon moest worden aangegeven en dat Jon daar een leuke beloning tegenover stelt. Hier volgde applaus op en Matt kondigde het eerste nummer aan, Have a nice day.
Het enige dat ik me nog van de nummers kan herinneren is dat sommige wat harder beginnen als we tot nu toe gewend zijn, sommige rustig beginnen en langzaam tempo opbouwen en dat er meer bass en gitaar te horen is. Helaas niet echt een goed review maar het was door het lawaai lastig om veel van de nummers mee te krijgen. Ze wisselden de nieuwe nummers met oude af en de sfeer begon steeds beter te worden. Er werd goed meegezongen en de DJ speelde daar op in door af en toe het geluid dicht te draaien. Matt was regelmatig naast ons te vinden en Shelly en ik zijn samen met hem op de foto gegaan. Mr. B. stond op een gegeven moment ook naast ons maar had helemaal nergens zin in, geen praatjes en zeker geen foto’s. Hij heeft zelfs de beveiliging geroepen om hem naar het VIP gedeelte te brengen waar Mrs. B. zat. Een beetje overdreven in onze ogen, maar eigenlijk zijn we niet anders van hem gewend. Hij is wel overal bij maar is bijna niet te benaderen.
Rond half 6 was het dan eindelijk zo ver. Matt stond midden in de zaal op een verhoging en riep als je mij kan zien kan je Jon ook zien en op datzelfde moment kwam hij van achteruit aangelopen. Blauw mouwloos NFL shirt, licht blauwe spijkerbroek en natuurlijk een zonnebril. Wat er toen gebeurde valt eigenlijk haast niet te beschrijven. Uiteraard begon iedereen te gillen, flitsen kwamen overal vandaan (het is nog nooit zo licht geweest in Elements) en het enige geluid dat je hoorde was het doordraaien van de wegwerpcamera’s. Jon liet het rustig over zich heen komen, keek rustig rond en zette z’n zonnebril af. Toen het geluid van het doordraaien van de camera’s langzaam wegstierf verwelkomde hij iedereen, vroeg wat we tot nu toe van het album vonden (groot applaus) en dat hij daar de hele avond kon blijven staan (hoop gejuich).
Tijdens de vragen stond ineens Obie achter ons. Voor ons een grote verassing want hij zou er niet bij zijn, hij ging het hele weekend aan z’n Hot Rod werken. Toen hij me zag zwaaide hij even en later hebben we nog even met hem staan praten. Rond kwart voor 7 gaf Jon aan dat hij nog 300 foto’s moest nemen, hij bedankte iedereen en verdween naar boven voor de fotoshoot. Matt nam de microfoon en vertelde dat we met 3 groepen tegelijk naar boven zouden gaan en dat groep 1-3 zich moesten melden bij de trap. Ik was groep 25, Cynthia was 26 en Shelly, Lisa, Kim en Kelly waren 29. Cynthia en ik mochten dus samen naar boven.
Boven aangekomen moesten we even blijven wachten en wie komt daar aanlopen? Juist, Jon hij moest even naar de wc (nou ja even ?? hij doet er bijna langer over als ik en hij is een vent!!!.) Toen Jon weer terug was werd mijn groep naar voren geroepen. We lopen dus naar de andere kant moeten weer een trap af naar beneden en daar staat Jon je gewoon recht in je gezicht te kijken, het was een wonder dat niemand van de trap af is gevallen. Iedereen stelde zich netjes voor en ging naast hem staan. Ik kwam als laatste beneden en sta helemaal links op de foto, maar dat maakt me helemaal niets uit.
Ik had maar 1 doel en dat was een foto alleen met hem. Toen de groepsfoto’s gemaakt waren signeerde hij voor de mensen die dat wilden. Ik had een foto van Kiel 2003 uitvergroot en hij wilde weten waar die genomen was. Als Jon dat vraagt beschouw ik dat wel een beetje als compliment. Hij ziet zoveel foto’s van zichzelf dat eentje meer of minder ook niet uitmaakt. Ik heb nog gevraagd voor een foto met hem alleen maar hij zei dat hij dat niet deed. De andere meiden begonnen er ook om te vragen en toen heeft hij uiteindelijk toch toegegeven. Ik heb aan een van de meiden gevraagd of zij mijn foto zou willen nemen en dat heeft ze ook gedaan. Het enige dat ik kan zeggen is dat hij super is geworden!!!
Toen dat allemaal voorbij was was het door de keuken terug de zaal in, we hebben dus ook letterlijk backstage in Elements gekeken. Terug in de zaal heb ik gewacht op de Lisa, Shelly, Kim en Kelly. Zij hebben helaas geen foto met Jon alleen kunnen bemachtigen, maar ze hebben al gezegd dat ze bij de Soul games meer hun best gaan doen. Shelly heeft wel haar foto die ik haar heb gegeven van Las Vegas laten signeren, Lisa heeft het tasje voor haar dochter laten signeren en Kim en Kelly hebben Player magazine laten signeren. Toen het foto’s nemen afgelopen was liep Elements langzaam leeg. In eerste instantie waren we van plan om tot laat te blijven, maar het werd zo stil dat we besloten om ook maar te gaan. We kregen allemaal een goodie bag met daarin een keycord van Jagermeister en een grijs t-shirt van backstage met op de voorkant het backstage logo en op de achterkant:
AIRLINE TICKET = $$
HOTEL ROOM = $$
RENTAL CAR = $$
SPENDING TIME WITH JON BON JOVI FAN CLUB = PRICELE$!!
Op de parkeerplaats hebben we afscheid genomen van Lisa, Kim en Kelly en zijn we allemaal onze eigen weg gegaan. Op de terugweg zijn we bij een wegrestaurant gestopt om wat te eten want het eten van Elements stelde niets voor (brood, sla, pasta, rijst en kip) Terwijl wij daar zaten zagen we een groep meiden binnen komen met dezelfde polsbandjes om als wij dus dat kon natuurlijk niet missen. Dat bleek een groep te zijn die ook regelmatig op het Philadelphia Soul forum post dus van naam kende ik ze allemaal. Leuk om er nu eindelijk eens de gezichten bij de namen gezien te hebben. Na een zeer geslaagde middag/avond waren we rond 11 uur weer terug in Mantua. We hebben nog even wat na zitten praten onder het genot van een drankje en zijn toen gaan slapen.