Dinsdag begon met een heerlijk ontbijtje, compleet met pancakes, gebakken ei, bacon en natuurlijk de bagels. Die ochtend hadden we vrij dus besloten we om eens de plaatselijk mall uit te checken. Het was inmiddels gaan sneeuwen en die ochtend was Secaucus geheel wit, we hadden de tijd van ons leven in die sneeuw en natuurlijk bleven de nodige sneeuwbalgevechten niet uit. De mall was niet echt groot en dus waren we rond 12 uur weer terug in het hotel, precies op tijd voor de loterij en de raffle. Mrs. B. had weer de nodige spullen van Jon los weten te krijgen, waaronder sjaals, t-shirt, vestjes, jacks, jeans, schoenen, songteksten, een compleet driedelig pack en nog veel meer.
Voor sommige spullen kon je meedoen met een loterij, andere werden bij opbod geveild. De meeste spullen waren gesigneerd door Jon zelf, dus de prijzen gingen ook aardig hoog tijdens de veiling. Voor een special New Jersey Syndicate jack werd ruim 3000 dollar betaald en een zwart/bruin leren jack met bijpassende witte blouse eronder ging zelfs voor het record bedrag van 4000 dollar weg. Oeps, dat zijn wel erg veel fanclubtrips of concerten. We hebben dan ook maar niet geboden.
Als laatste werd een gesigneerde Ovation gitaar weggegeven, welke maandagavond nog gesigneerd was door Tico, David, Richie en zelfs Hugh! Maandags was de gitaar namelijk nog leeg, alleen Jon had hem gesigneerd. Na deze lotterij annex veiling werd Mrs B. in het zonnetje gezet, omdat de fanclub 15 jaar bestond en de band zelf 20 jaar. Reden dus voor een feestje, Mrs. B. kreeg drie bossen rode rozen aangeboden en een daverend applaus. Ze was erg ontroerd door dit hele gebeuren en pinkte een paar traantjes weg.
Maar er waren ook hele leuke momenten. Op een gegeven moment werd een jeans broek van Jon verloot en hij had er zelfs iets in geschreven: “Help, you’re trapped in my pants!”
Mrs. B. vertelde dat Jon vroeger altijd zonder underwear in zijn broeken ging met concerten en ja, dat gaf natuurlijk de nodige reacties van de dames in het publiek. Een iemand riep dat dit ook wel Going Commando werd genoemd! Mrs. B. hoorde het eerst niet, maar bij de tweede keer schoot ze in de lach en vond ze het heel grappig. Going Commando, dat vergeet ze nooit meer. Iemand anders maakte de opmerking dat er misschien nog wel DNA in de broek zou zitten, toen lag iedereen in een deuk van het lachen, inclusief Mrs. B.
Mr. B. liet zich die ochtend eerst niet zien, maar tijdens de veiling nam hij toch plaats naast Mrs. B. en liet alles gelaten over zich heen komen. Je kan duidelijk zien dat Mrs. B. geniet van alle aandacht en dat Mr. B. iets wat introverter is en niet van alle aandacht houdt. Hij wilde deze keer ook niet met iedereen op de foto. En Mrs. B. deelde ook geen handtekeningen uit, ’s avonds in de bar. Dinsdag avond waren ze zelfs in bespreking in de bar, waar die meeting precies over ging kunnen wij natuurlijk allemaal raden, Giants Stadium!!!!
Die dinsdagmiddag werd ook bekend gemaakt dat Bon Jovi op 5 augustus zal spelen in GS, terwijl Jon maandagavond reeds 7 en 8 augustus had gezegd. Enige onduidelijkheid hier nog over, die nu inmiddels is opgelost, het wordt 7 en 8.
’s Middags hadden we een lekkere lunch in het hotel zelf, met allerlei soorten pasta, vlees, fruit, kleine hotdogs, stukjes hot chicken wings (die echt hot waren) en nog veel meer. Onze magen was dus goed gevuld voor het aankomende concert. De rest van de middag hebben we zitten praten met twee Amerikaanse fans, Tammy Anderson en Shelly Frankenfield. Shelly was nog nooit naar een Bon Jovi concert geweest en het was haar eerste fanclubtrip. Ze had een duur item gekocht bij de veiling, een rode leren jas van Jon met gesigneerde mouw, de jas was heel veel gedragen, de gaten zaten erin. Ze was er dolgelukkig mee, en deed hem tijdens het concert aan en liet hem niet meer los. Na ons gesprek was het alweer tijd om ons klaar te gaan maken voor het tweede en tevens ook laatste concert van de trip. Om 17.45 vertrokken we met de bussen weer richting Continental Airlines Arena.