Vandaag hebben we kaartjes gekocht voor de hop-on hop-off bus zodat we 2 dagen onbeperkt door Philly kunnen crossen. Helaas moesten we eerst 45 minuten wachten voordat er eindelijk een bus op kwam dagen.
Onze eerste stop was het Independence visitors center van daar uit zijn we naar het Betsy Ross huis gelopen waar ze denken dat de eerste Amerikaanse vlag is gemaakt. Het is een heel klein huisje en we vroegen ons echt af hoe iemand daar met 5 kinderen kon leven.
We zijn een stuk terug gelopen richting The US Mint. We waren eigenlijk van plan om hier een bezoek aan te brengen, maar je mag geen camera’s en/of tassen meenemen en kluisjes hebben ze er niet. Dat ging dus niet door. Aan de ovekant van de straat ligt het kerkhof waar oa Ben Franklin en 4 anderen die de Declaration of Independence hebben getekend liggen begraven, maar er liggen hier ook voorouders van de familie Heineken. We hebben er even rondgelopen, maar behalve het graf van Ben Franklin (dat ze aan het restaureren waren, en een hoop eekhoorns was er niet veel te zien.
Het is wel makkelijk dat de grote bezienswaardigheden allemaal rond hetzelfde kruispunt liggen want de volgende stop, Liberty Bell, lag ook weer aan de overkant van de straat. Het duurde even voordat we door de beveiliging heen waren, bijna net zo streng als op het vliegveld. Mariska had bijna geen kleren meer aan voordat ze eindelijk door mocht lopen. In de ruimte waar de bel hangt stond de beveiliging met iemand te praten die wel erg veel van de bel af wist. Dit bleek achteraf een van de curatoren te zijn en hij heeft ons het een en ander over de bel verteld. Hij liet ons ook de sporen zien van de laatste keer dat er is geprobeerd om te bel te luiden. Een paar jaar geleden heeft iemand geprobeerd om met een hamer de bel te luiden/beschadigen. Hij had de hamer hier speciaal voor gekocht en op de bel kon je inderdaad een aantal beschadigingen in de lak zien.
Na ons bezoek aan de bel zijn we weer de straat overgestoken naar Independence Hall. Wat we niet wisten is dat we in het Indepence Visitors center gratis kaartjes hadden moeten halen. We hebben aan de rangers gevraagd of het een probleem was dat we geen kaartje hadden en hij zei dat we even moesten wachten totdat iedereen binnen was en als er nog ruimte was zou hij ons komen halen. Na een minuut of 5 kwam hij weer naar buiten en vertelde ons dat we ook naar binnen konden gaan.
Hij vertelde ons een verhaal over de geschiedenis van Independence Hall en de Declaration of Independence. Hierna zijn we de Hall ingegaan en hebben we een aantal kamers gezien waarin ze de geschiedenis uit hebben gebeeld. Sommige spullen die in deze kamers staan zijn ook daadwerkelijk nog afkomstig uit die tijd. De eerste kamer die we bezochten zag er uit zoals tegenwoordig de rechtzalen eruit zien. De 2e kamer is de kamer waar de Declaration is ondertekend.
Tijdens de winter kan je ook naar boven waar ze een wapencollectie en eettafels hebben opgesteld. Je mag alleen niet de klokkentoren in. De trap die daar naartoe gaat en ook de toren zelf zijn niet veilig. Na dit bezoek zijn we weer de straat overgestoken en zijn we een klein winkelcentrum genaamd de Bourse, dit zit onder een kantoorpand, en hebben we pizza gegeten. We hebben de bus gepakt richting het Hard Rock Cafe en vanaf daar zijn we terug gelopen naar ons hotel zodat we ons klaar konden maken voor het avondeten.
We hadden om 6:30 met Shelly en James afgesproken bij Chickie’s & Pete’s maar we waren vreselijk laat. Uiteindelijk kwamen we pas om 7 uur aan, maar Shelly en James zaten gezellig aan de bar op ons te wachten. Het was heel leuk om Shelly weer eens te zien en we waren na alle verhalen van Shelly toch wel heel nieuwsgierig geworden naar James en hij schijnbaar ook naar ons. James is naar voren gelopen om te kijken of onze tafel klaar was en we konden gelijk aanschuiven. Het diner was heel gezellig en we zijn weer helemaal bijgepraat. Aan het einde van de avond hebben we afscheid genomen en terwijl ik stond te wachten totdat Kim en Mariska klaar waren met hun toilet bezoek stond Shelly ineens naast me. Ze zei dat ze ons wel even naar het metrostation zouden brengen want James wilde niet dat 3 dames alleen over straat zouden lopen. Natuurlijk moest James ook even laten zien dat hij toch wel een echte vent was en dat lukte hem aardig met de burnout die hij vlak voor de deur uitvoerde. Zijn auto is getuned door Obie, dus een flinke motor met veel power en veel geluid. Bij de metro hebben we nogmaals afscheid genomen en zijn we terug gegaan naar het hotel. Daar hebben we nog even iets gedronken en zijn we gaan slapen.