Archives

All posts by Miriam

Na al het “gedoe” van afgelopen week kan ik dan vandaag eindelijk rustig vertrekken. Gisteren de katten naar m’n ouders gebracht, die zitten daar de komende periode prima.

Rond 9 uur vertrek ik richting Schiphol, uiteraard zijn er werkzaamheden dus ik moet met een omweg, maar gelukkig valt de extra reistijd heel erg mee. Op Schiphol is er toch wel het een en ander veranderd. Kon je voorheen je koffer droppen als je al was ingecheckt, nu moet iedereen langs een incheckbalie, ingecheckt of niet, om na te gaan of je alle juiste reispapieren hebt. Voor Griekenland moet je online een Passanger Locater Form (PLF) invullen zodat ze in Griekenland weten waar je uithangt. Daarna is het eigenlijk als vanouds, door de security, even winkelen/iets eten en dan op naar de gate. In mijn geval moest ik naar D83 wat zo ongeveer de verste gate is en een flink stuk wandelen. Ik heb snel wat te drinken gekocht en ben op m’n gemak naar de gate gewandeld. Boarden was als vanouds een zooitje en misschien zelfs nog wel erger omdat men het niet meer gewend is. Het duurde dan ook even voordat iedereen op zijn plaats zat. De vlucht verliep probleemloos en precies op tijd landden we in Athene. Het akropolis heb ik vanuit de lucht al gezien dus daar hoef ik ook niet meer naar toe ;)

Op Athene kan iedere passagier worden onderworpen aan een corona test en er is een extra controle punt ingebouwd waar je de PLF moet laten zien. Kennelijk was een vlucht vanuit Nederland niet interessant en iedereen werd door gelaten en kon langs het test punt lopen. De bagage lag heel snel op de band en m’n transfer stond in de aankomsthal ook al te wachten. Het vliegveld ligt best een stuk buiten Athene, maar daar had de chauffeur niet zo veel problemen mee, een snelheidslimiet had hij duidelijk nog nooit van gehoord, hij reed zelfs bijna de slagboom uit de poort op de tolweg. Eenmaal bij het hotel was het snel inchecken en naar m’n kamer. Ze moeten alleen wat aan de lift doen want 1 koffer en 1 persoon en de lift is vol. M’n kamer is prima in orde, goede voorbode voor als ik na de cruise nog een paar dagen in dit hotel verblijf.

Vanavond heb ik afgesproken met een stel uit Amerika en een stel uit Canada om samen iets te gaan eten. Zij zijn vrijdag al aangekomen dus hebben al wat voor verkenning gedaan. Ik laat ze weten dat ik er ben en dat we eventueel ook iets vroeger af kunnen spreken. Dat is geen probleem en gezamenlijk lopen we richting zee, zoals ze het bij de receptie noemen. Het is letterlijk 2x een hoek om en we staan aan de haven waar een paar hele dure jachten liggen en waar een gezellige boulevard is. Uiteindelijk belanden we bij een soort streetfood tent waar we voor nog geen €10 pp heerlijk hebben gegeten. Rond 9 uur is het wel mooi geweest en lopen we terug naar het hotel. Zij hebben nog last van een jetlag en ik voel de reis ook wel zitten. Het wordt dus een vroegertje vanavond.

Wat kan er veel veranderen in een paar maanden.

Ik controleer rond 60 dagen voor vertrek altijd even de prijzen en ik zag dat die behoorlijk gezakt waren. Ik heb NCL gebeld en heb mijn kamer een categorie kunnen upgraden en ik kreeg daarbij ook nog eens een hoop geld terug. Win-win voor mij.

De Getaway is inderdaad netjes op 13 september op de eerste cruise, iedereen moet volledig zijn gevaccineerd en voordat je aan boord gaat krijg je een sneltest en ze varen met een capaciteit van maximaal 60% passagiers op 100% bemanning. De bemanning mag in de verschillende havens waar wordt gestopt niet van boord en dat levert voor hun toch ook wel wat problemen op. Ze zijn officieel volledig van het schip afhankelijk om ze te voorzien van al hun dagelijkse benodigdheden en die zijn op het schip toch behoorlijk prijzig. Passagiers zijn in dat gat gestapt en vragen aan het personeel waar behoefte aan is en dat kopen ze terwijl ze aan wal zijn. Ondertussen klinken er ook voor de crew toch ook wel positieve berichten en heel langzaam mogen ook zij onder voorwaarden van boord.

4 weken geleden was in onderweg met de geocachereis door centraal Europa. De verwachtingen dat we naar Israel zouden gaan werd met de dag kleiner en het verlossende woord kwam dan ook eindelijk, Israel laat geen toeristen toe dus die 2 stops worden gecancelled. In de plaats daarvan hebben we een overnight in Istanbul (we liggen dan 2 dagen aan wal) en een stop in Kreta. Daarnaast kregen we 25% korting op de cruise en 10% korting op een volgende cruise die je boekt. Alles weer aangepast, er waren ondertussen private tours geregeld en ik had zelf uiteraard al het een en ander aan caches uitgezocht. De caches heb ik toen ik thuis kwam uit m’n database gegooid en Kreta toegevoegd.

Vorige week kwamen er berichten dat ook Turkije geschrapt zou gaan worden, maar dat bleek loos alarm. Alleen cruises die een stop hebben in Italie mogen van de Italiaanse regering geen stop hebben in Turkije. Wij gaan niet naar Italie dus probleem opgelost, dachten we. Een aantal medereizigers zaten vorige week al op de Getaway voor een andere cruise en zouden aansluitend de cruise doen die ik doe. De eerste signalen dat Turkije ook geschrapt zou gaan worden werden steeds hardnekkiger en uiteindelijk kwam van de medereizigers het verlossende woord, zij hadden in hun kamer een brief ontvangen dat vanwege conflicting government rules Turkije is geschrapt en in plaats daarvan gaan we naar Mykonos, Volos en Lesbos en we krijgen $100 on board credit, dus dat wordt van je rekening af getrokken. Dat was vrijdag, de dag voor ik ben vertrokken. Geen tijd meer om alle caches om te gooien, maar ik heb aan boord ook internet dus dat komt wel goed.

Iedereen baalt als een stekker want uiteindelijk hebben we dus een Griekse eilanden cruise. We gaan ook naar Cyprus, maar dat is grieks Cyprus dus dat reken ik gewoon onder de Griekse eilanden ;) Aan boord zit de stemming er gelukkig wel goed in, iedereen is blij om weer op een schip te zitten.

Nadat de Panama Kanaal cruise vorig jaar niet door ging wilde ik in eerste instantie gelijk een andere Panama Kanaal cruise boeken, maar m’n verstand zei doe dat nou niet, stel die voorlopig even uit. Maar ja wat dan. M’n eerste gedachte was ik blijf in Europa, toch een klein beetje zekerheid zoeken en nog niet te ver weg plannen want je weet nooit wat dat gekke virus van plan is. De volgende stap was waar wil ik in Europa dan heen, Mediteranische zee heb ik al gedaan, UK kom ik regelmatig dus geen zin in voor een cruise, Baltische staten, Scandinavie en Griekenland zijn opties. Maar wanneer wil ik dan gaan, nou laten we de cruise met een jaar uitstellen, dan zitten we in november 2021. In november kan het in Scandinavie en de Baltische staten al goed koud zijn dus laten we een beetje de warmte opzoeken en kijken wat voor cruises er in die periode vanuit of richting Griekenland gaan. Zodra ik Israel zag staan was ik eigenlijk al verkocht, 10 dagen op de Norwegian Getaway vanuit Athene en aangezien ik het een keer luxe wilde doen heb ik een kamer met balkon geboekt.Voorlopig ziet het er goed uit en vertrekt de Getaway op 13 september voor de eerste cruise, precies voordat ik de rest van de betaling moet doen dus als het niet door gaat kan ik altijd nog cancellen, maar daar hopen we natuurlijk niet op.

 

In 2020 lagen de vakanties helemaal stil, binnen Nederland af en toe een dagtrip of een weekend ergens heen maar daar bleef het ook wel bij. Aan het einde van de zomervakantie verscheen er een oproep van Wim Kuipers dat hij in maart 2021 een nieuwe geocachereis wilde gaan organiseren naar Centraal Europa, alles natuurlijk onder voorbehoud dat het virus onder controle was en dat reizen weer was toegestaan. Eind december was wel duidelijk dat de reis in maart niet door zou gaan dus als alternatief is de reis verplaatst naar oktober 2021. Nu dat de vaccinaties in heel Europa op gang komen en het aantal besmettingen en ziekenhuis opnames aanzienlijk terug lopen lijkt het er voorlopig op dat de reis in oktober wel door zal gaan.

Ik hoor je al denken, leuk al dat virus gedoe maar waar ga je dan naartoe? Het is een 11-daagse busreis (vliegen is veel te onzeker in deze tijd) via Mannheim Duitsland en Salzburg Oostenrijk (alleen overnachting) naar Bled Slovenië (tussenstop), Ljubljana Slovenië (2 nachten), Zagreb Kroatië (2 nachten), Wenen Oostenrijk (3 nachten), Bratislava Slowakije (dagtrip) en Praag Tsjechië (2 nachten). Onderweg naar Wenen rijden we speciaal door Hongarije en stoppen we in Szombathely zodat we ook dat land op de kaart kunnen zetten.

Het belooft een gezellig boel te worden, 6 van mijn medereizigers ken ik al omdat daar (regelmatig) mee ga cachen.

Route

Toen ik de cruise afgelopen november boekte was er nog helemaal niets aan de hand in de wereld, dat is in de afgelopen maanden wel veranderd. De vraag of ik deze cruise ga maken speelt dan ook al een tijdje door mijn hoofd. Voorlopig ligt de cruise wereld nog helemaal plat en zijn cruises tot in september gecancelled. Wat er daarna gaat gebeuren hangt van heel veel factoren af en de cruise wereld krijgt maar 1 kans om het goed te doen dus de maatschappijen zijn heel voorzichtig. Daarbij zijn ze ook nog eens afhankelijk van (de havens in) de verschillende landen. Ik heb dan ook besloten dat ik deze cruise niet ga maken.

De amerikaanse grenzen zijn nog dicht en het lijkt erop dat deze voorlopig ook niet open gaan. Ik had plannen om er in Florida nog een week aan vast te plakken om pretparken te bezoeken, maar dat is onder de huidige omstandigheden ook niet verstandig.  Al met al is er te veel gaande waardoor ik het niet verstandig vind om de reis te maken. Je wilt uiteindelijk ook het een en ander zien en bezoeken als je in de verschillende havens aan komt en als de autoriteiten verbieden dat je van boord mag is het zonde van het geld. Ik ga me eens rustig verdiepen in de cruises voor eind volgend jaar of misschien zelfs wel 2022. Panama kanaal blijft in ieder geval op mijn reis bucketlist staan.

Een bezoek aan het Panama Kanaal staat al jaren op mijn bucketlist, maar tot nu toe bungelde hij ergens onderaan. Nadat ik 1,5 jaar geleden voor het eerst een cruise heb gemaakt is deze een stuk op de lijst gestegen. De originele plannen voor volgend jaar zijn een jaartje uitgesteld dus ging op zoek naar een andere bestemming. Deze reis kwam toen al weer vrij snel naar boven en ik ben eens op zoek gegaan. Helaas is cruisen voor alleen reizenden eigenlijk nog steeds niet te betalen, maar langzaam aan komt daar wel verandering in. Norwegian Cruise Lines is een van de weinige cruiselines waar je als alleen reizende zonder extra kosten een studio kan boeken. Dit zijn 1-persoonscabine met meer als genoeg ruimte voor 1-persoon.

Het plan is dat ik 5 november naar Los Angeles vlieg, op 6 november vertrekt de cruise aan boord van de Norwegian Bliss en op 22 november komen we aan in Miami. Daar huur ik een auto en rij ik richting Orlando om daar nog een paar dagen wat pretparken te bezoeken. De laatste keer dat ik in Orlando ben geweest is, tegen die tijd, 21 jaar geleden dus het wordt weer tijd voor een bezoekje. Tijdens de cruise stoppen we in de volgende plaatsen

Cabo San Lucas, Mexico
Puerto Vallarta, Mexico
Puerto Quetzal, Guatemala
Puntarenas, Costa Rica
Cartagena, Columbia
Santa Marta, Columbia
Oranjestad, Aruba

We passeren het Panama Kanaal overdag waardoor je de gehele doorvaart mee kan maken. Onderweg hebben we ook 7 zeedagen, maar er is op het schip voldoende te doen dus vervelen is er niet bij.

Vandaag hoefden we niet vroeg weg. Er is om 12 uur een highland games event in Banchory waar voor geocachers highland games worden georganiseerd. Helaas is het slecht weer als we vanmorgen de gordijnen open doen en al snel volgt de mededeling dat de highland games zijn afgelast. Het event zelf gaat nog wel door dus we besluiten toch naar Banchory te rijden en onderweg wat caches op te pikken. 

Het weer wordt eigenlijk alleen maar slechter en als snel zijn we allebei goed nat. De paraplu’s en regenkleding maken het in en uitstappen ook niet makkelijker en ook buiten is alles zeiknat. Uiteindelijk loggen we toch nog 10 caches, maar dan vinden we het wel mooi geweest. De afgelopen dagen hebben we mazzel gehad met het weer. Af en toe een klein buitje, maar verder was het droog en scheen af en toe zelfs het zonnetje.

We hebben ook geen zin om naar het event van vanavond te gaan en besluiten om wat te eten en te snacken te halen bij Tesco en de avond lekker in de cottage door te brengen. Ik heb m’n verslagen bij gewerkt en de foto’s uit gezocht en ondertussen stond er een film aan. We vermaken ons wel.

Vandaag is er heel vroeg een event in de buurt van Lochnagar. Dat is voor ons 1,5 uur rijden en we zagen het toch echt niet zitten om om 7 uur al te vertrekken. We doen het dus weer lekker rustig aan en vertrekken uiteindelijk rond 10 uur. 

De route naar Lochnagar is mooi, na Ballater rij je een een-baansweg op die je ongeveer 6 mile moet volgen voor je op de parkeerplaats van Lochnagar en Loch Muick aan komt. Her en der zijn er passeerplekken, maar we komen heel weinig verkeer tegen dus echt nodig hadden we ze niet.

Ook Lochnagar hadden we op onze to do lijst staan, maar helaas staat er nergens aangegeven hoe lang of ver het lopen is vanaf de parkeerplaats. We gaan in ieder geval met goede moed op stap, liggen onderweg in een deuk om Jack en genieten van de omgeving. Jack heeft besloten dat alle slootjes en beekjes langs de weg voor hem zijn en dat gaat eigenlijk best goed totdat hij zich een keer vergist. De plas is veel dieper als hij dacht dus hij gaat volledig kopje onder. De kop die hij trekt als hij boven komt is dan ook met geen pen te beschrijven. We hebben hem ook nog even in de rivier gehangen want hij zag bijna zwart van alle modderpoelen waar hij doorheen heeft gesprongen.

Als we aan het einde van het brede wandelpad zijn gaan we de bossen in en lopen we over een smal pad. We zijn ondertussen al zo’n 2 kilometer van de parkeerplaats af en als ik op m’n GPS kijk zie ik dat we toch nog zeker 2 kilometer moeten lopen voor we bij Lochnagar zijn. Ik loop op dit moment niet zo lekker na alle trappen in Dunnottar en een paar zeer stijle hellingen in Stonehaven. We besluiten om de heerlijke route terug te lopen naar de parkeerplaats, we hebben nog meer wandelingen op de planning staan voor vandaag.  Terug op het brede pad lopen we nog even naar de brug om naar de waterval te kijken die naar beneden komt. Als we Jack even willen belonen voor zijn redelijk goede gedrag (het is en blijft een springer spaniel) staat er uit het niets een auto achter ons. Ze lijken van de royal estate, waar Lochnagar onderdeel van is, te zijn die de boel aan het verkennen zijn. Doordat ze in een electrische auto rijden hebben we ze nooit aan horen komen. We gaan even opzij zodat ze de brug kunnen passeren en lopen vervolgens terug naar de parkeerplaats. Toch een heerlijke wandeling.

We rijden terug naar Ballater. Toen we hier vanmorgen doorheen reden waren we net op tijd omdat het hele dorp werd afgesloten. We zagen een pipe band klaar staan om het dorp in te lopen, maar verder hadden we nog even geen idee. Toen we terug het dorp in reden zagen we dat er highland games zijn en dat deze vandaag werden geopend. Schijnbaar was prins Charles hier ook bij aanwezig. We hebben een parkeerplaats gezocht want ook hier liggen weer labcaches. We maken de wandeling door het dorp en zien her en der weer bekende cachers die we de afgelopen dagen hebben leren kennen. Ook is hier vrijdag een event ter introductie van geocoinfest en een introductie voor geocaching. Het staat groots aangekondigd.

We lunchen in de buurt van de kerk en lopen naar de andere kant van het dorp om de laatste labcaches te loggen. We komen dan ook bij het terrein van de highland games terecht. Hoewel ik het graag een keer wil zien vonden we 10 pond entree pp toch een beetje te veel van het goede.

Na de laatste labcache pakken we de auto terug richting de campsite. Vanavond is het kerstfeest en de verwachting is dat het druk zal worden. De rest van de south wales groep is vertraagd, wij zijn te vroeg dus we houden een plekje voor ze vrij. We hebben nog wat tijd voordat de marquee (feesttent) open gaat dus we lopen en spelen wat met Jack op de campsite. Jenny ziet ondertussen dat er erg dichtbij een nieuwe cache is uitgekomen dus we lopen die kant op. Helaas kunnen wij er vanaf de campsite niet bij, er zit een hek met prikkeldraad tussen. In de verte zien we een Iers gezin aankomen die we vandaag ook al meerdere keren tegen zijn gekomen. Zoonlief wordt over het hek gestuurd en vindt de cache zodat we die ook  alvast hebben. We gaan even bij de marquee zitten, maar de tijd gaat niet erg snel voorbij. Jack heeft ondertussen een tennisbal gesloopt en loopt mij uit te dagen om te spelen. Spelen met Jack is leuk, je moet alleen zelf al het speelgoed (takjes, balletjes, enz.) meenemen en reken er niet op dat je ze ooit terug krijgt. Zo af en toe legt hij toch een halve tennisbal neer dus ook hij komt aan zijn trekken. Uiteindelijk besluiten we toch maar om nog 2 caches op te pikken die in de buurt liggen en als we die hebben is het bijna tijd om de tent open te gooien. We zetten Jack in de auto en geven hem zijn avondeten en wij gaan richting de tent. Die is ondertussen in kerstsferen gebracht en zelfs de kerstman komt nog even op bezoek. 

Na het avondeten en een drankje is het weer tijd om terug te gaan naar de cottage. We zitten er weer behoorlijk doorheen. De dagen zijn vol en druk, maar zeker gezellig.

Vandaag hoefden we een keer niet vroeg op te staan. Het event bij Dunnottar Castle begon pas om 12 uur, maar omdat we toch voor de grote drukte aanwezig wilden zijn en dit kasteel op onze to do list stond zijn we toch op tijd vertrokken. Rond 11 uur reden we de parkeerplaats op, maar helaas deze was vol. Dan maar een stuk verder langs de weg parkeren.

Het is nog te vroeg voor het event dus we beginnen met een bezoek aan het kasteel. Eerst een lange trap af naar beneden, dan weer een stukje omhoog om het kasteel in te kunnen gaan. We betalen 7 pond pp om naar binnen te mogen en kijken op ons gemak rond. Het kasteel is een ruïne maar nog dusdanig in tact dat je je heel goed in kan beelden hoe het er vroeger moet zijn geweest.

Voor die tijd was dit een redelijk modern kasteel. Veel mensen hadden hun eigen kamers, er was nagedacht over hoe de warmte het beste verdeeld kon worden en het was maar aan 1 kant kwetsbaar voor aanvallen. De kasteelvrouwe had haar eigen vertrekken naast die van de kasteelheer en er zat een bibliotheek tussen de vertrekken. De kasteelvrouwe had ook een privétrap naar haar vertrekken, handig voor eventuele minnaars.

We vroegen ons wel af hoe ze er ooit paarden binnen hebben gekregen. In ieder geval niet over de trappen die wij hebben beklommen en waar ik nu nog steeds last van heb. We vermoeden dat er ergens een (ophaal)brug heeft gelegen anders is het gewoon niet mogelijk om er met paarden binnen te komen. 

Na ruim een uur hebben we het gezien en gaan we beginnen aan de lange trip terug naar boven. Af en toe stoppen we even om op adem te komen maar uiteindelijk zijn we redelijk snel boven. We lopen naar het uitkijkpunt aan de andere kant van de kloof om het logboek te signeren en het kasteel van een andere kant te bekijken.

We rijden door naar Stonehaven om ook daar de nieuwe labcaches te doen. Een leuke wandeling door het dorp en we nemen een snelle lunch aan het strand. Alweer zo’n vreselijk dure lunch. Wat we hier voor 2 personen betalen heb je bv in Scheveningen nog niet eens een kop koffie.

De laatste van de labcaches ligt bij het War Memorial dat vlakbij Dunnottar ligt. We hadden dit al van andere cachers gehoord vandaar dat we eerst naar Stonehaven zijn gereden en het War Memorial voor de terugreis hebben bewaard. Helaas begint het te regenen en maken we hier een heel kort bezoek van. We rijden terug naar de campsite voor ons avondeten en het avondevent, maar we zijn al heel snel weer op de weg terug naar onze cottage.

We rijden nu ook maar naar de cache bij de stone circle in Westhill. Hier zijn we gisteren letterlijk langs gereden en we hebben geen van beiden gezien dat de stone circle er stond. Nou hij is eigenlijk niet te missen, dus we snappen ook niet waarom we hem hebben gemist. Dit is wel een moderne, waarschijnlijk verplaatste, stone circle dus eigenlijk vonden wij er niet zo veel aan. We waren lekker vroeg terug en hebben een film opgezet. We moeten alleen het laatste uur nog even kijken want we vielen allebei bijna in slaap. 

We beginnen de dag vandaag vroeg. Om 10 uur is er een event op een plek waar je dolfijnen kan spotten. Het is altijd even de vraag of ze er zijn, maar vandaag hadden we mazzel. We hadden de auto nog niet geparkeerd of er werd al geroepen dat de dolfijnen er waren. Ze hebben hun voergebied ongeveer tussen Montrose en een stuk ten noorden van Aberdeen. Ten hoogte van Aberdeen monden er 2 rivieren in zee, de Dee en de Don, hierdoor hebben de  dolfijnen zeer makkelijke maaltijden. Je kan ze in het water ook echt zien jagen. Helaas zaten ze vrij ver dus zelfs met m’n telelens kreeg ik ze er bijna niet op.

Na ongeveer 1,5 uur trokken de dolfijnen verder naar het noorden en zijn we Aberdeen in gereden om daar de nieuwe labcaches in Duthie Park. Het duurde even voor we een parkeerplaats hadden, maar na 2 rondjes konden we op pad. De rest van de groep heeft zich ook aangesloten en zo liepen we met 5, soms 7, mensen door het park. Uiteraard pakken we de caches die we onderweg tegen komen ook mee. We nemen een late lunch in het park als we ons realiseren dat er ook nog een event in Braemar is. Dat is ongeveer 1,5 uur dus als we daar nog heen willen moeten we opschieten. De laatste 2 labcaches worden gelogd en iedereen gaat weer zijn eigen weg. Wij besluiten om nog wel naar Braemar te rijden. Niet alleen voor het event maar ook voor een cache die onderdeel is van de geotour. 10 minuten voor het einde van het event komen we aan op het Highland Games Center. De highland games die hier ieder worden georganiseerd worden geopend en bezocht door Queen Elizabeth. Er is dan ook een speciale Royal Box aan de andere kant van het veld. Ze zit hier gewoon op een simpel tuinstoeltje wat door andere cachers al is omgedoopt tot the royal gardenchair. We maken wat foto’s en nemen nog een drankje bij  de bar die erbij hoort. We schrikken hier trouwens wel van de prijzen. Het is allemaal heel erg posh (zoals de britten dat zeggen) en als je dan 2 koffie en een frisdrank besteld verwacht je belachelijke prijzen. Het kostte totaal wel 5 hele ponden.

Hierna vervolgen we onze weg richting Braemar Castle waar we de cache loggen die onderdeel is van de geotour. Het kasteel zelf is al gesloten, maar wij vonden het ook niet echt een bezoek waard. Wat we bij de cache wel zagen was Balmoral, het zomerverblijf van Queen Elizabeth. Ver weg dus helaas niet op de foto te zetten met de telefoon. M’n camera lag nog in de auto omdat ik geen kleine lens bij me had en het kasteel toch niet op foto kreeg. We hebben het van veraf gezien en dat was prima.

We lopen terug naar de auto waar we een paar nederlandse en duitse cachers tegen kwamen. We hebben een behoorlijke tijd met ze staan praten voordat we weer aan de terugreis naar Westhill begonnen. We zijn nog niet onderweg of ik zie langs de weg ineens Balmoral opduiken en nog goed in beeld ook. Jenny trapte nog net niet hard op de rem om te stoppen, maar een stukje verder zijn we omgedraaid en terug gereden naar de parkeerplaats van Braemar Castle. Snel m’n camera gepakt, want nu komt die telelens toch wel goed van pas. Tijdens het rijden een paar foto’s geschoten en verder op weg naar huis. 

We maken een tussenstop bij de campsite om het logboek van het avondevent te loggen en daarna was het de bedoeling om naar huis te rijden. Zowel het menu als de entertainment vonden we niet zoveel aan dus eigenlijk zouden we helemaal niet gaan. Er staat standaard een foodtruck op de campsite die zorgt voor ontbijt, lunch en dinner (buiten het dinner waar je foodvouchers voor kon kopen) voor de kampeerders. Het menu sprak ons bij hun wel aan dus we hebben een cheeseburger met friet genomen.

Op de weg naar huis maken we nog een paar stops om caches op te pikken. Totaal onverwacht staan we ineens voor Cullerlie Stone Circle. Weer zo’n plekje waar we nooit waren gekomen als we niet aan het caches waren geweest.